Opus Dei

Domenico, neapolitański przedsiębiorca, w tym świadectwie opowiada jak intensywnie żyje obecnością Boga i jak pomaga mu to w kierowaniu firmą zatrudniającą setki pracowników.

W Ewangelii pojawiają się też opisy zastanawiających wydarzeń. Mamy np. historie ludzi jakieś niedokończone, z gorzkim posmakiem. Jedną z nich jest ta o bogatym młodzieńcu. Jednak to właśnie poprzez smutek tej opowieści Bóg może dać podstawy do nadziei.

Fioletowy, zielony, czerwony, biały, różowy i niebieski wyznaczają podział w kalendarzu liturgicznym. Każdy kolor podkreśla jakieś wydarzenie z życia Jezusa Chrystusa i wprowadza prezbitera i wiernych w tajemnicę sakramentów. W celebracji kapłan przyobleka się w Chrystusa; działa i przemawia nie we własnym imieniu, ale „w osobie Chrystusa”.

Klasyk duchowości napisany przez świętego Josemaríę, który po raz pierwszy został opublikowany w 1934 roku, ma 142 tłumaczenia. Dzieli "podium" z Miguelem de Cervantesem i Garcíą Márquezem.

W tym krótkim filmie zbieramy niektóre cechy charyzmatu Opus Dei wyjaśnione przez św. Josemaríę: robić wszystko z miłości, mieć zrozumienie dla wszystkich, modlić się za Kościół i za papieża, dzielić to samo powołanie, być rodziną, naśladować Jezusa Chrystusa, być świątynią Trójcy Przenajświętszej na ulicy, uświęcać pracę.

Marzenie z 2 października 1928 roku, w którym Bóg zaprasza nas do patrzenia w przyszłość.

Prałat Opus Dei jest wdzięczny za modlitwy i pracę wszystkich, którzy przyczynili się do zakończonego właśnie Nadzwyczajnego Kongresu Generalnego. Został on zwołany w celu dostosowania statutów Prałatury do motu proprio "Ad charisma tuendum".

Pan obiecał, że Duch Święty będzie towarzyszył Jego Kościołowi, żeby był wierny, to znaczy, żeby dbał o przekazywanie tego, co otrzymał, w nieustającym dialogu z każdą epoką. W taki sam sposób Opus Dei kroczy poprzez historię.

„Moje lata z Janem Pawłem II” – pod takim tytułem madryckie wydawnictwo Espasa opublikowało zapiski osobiste byłego rzecznika Stolicy Apostolskiej, Joaquína Navarro-Vallsa.

Maksym, kapitan i instruktor Bezpieczeństwa Morskiego, pracuje w marynarce wojennej od prawie trzydziestu lat. Jego żoną jest Eliza. W tym artykule mówi nam, co podoba mu się w Opus Dei i jakie są jego wyzwania zawodowe.