Wniebowstąpienie: “Jezus odszedł do swego Ojca”
Jakąż nadzwyczajną lekcją jest każda z nauk Nowego Testamentu! – Po tym, kiedy Mistrz, wznosząc się ku prawicy Boga Ojca, powiedział im: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”, uczniowie pozostali pełni pokoju. A jednak ciągle mają wątpliwości: nie wiedzą, co czynić, i zbierają się wokół Maryi, Królowej Apostołów, aby przemienić się w żarliwych głosicieli Prawdy, która zbawi świat. (Bruzda, 232)
Trasa z Abu Ghosh do Emaus
W Ewangelii Łukasza droga do Emaus jest wyjściem z Jerozolimy i Judei na nadmorską równinę pogan.
Nowe rozdanie
Poranek wielkanocny otwiera nowe rozdanie. Jest pierwszy dniem Nowego Stworzenia, a nie powtórką tego, co już było.
Tylko niewiasty
Tylko kobiety były obecne tam, skąd mężczyźni uciekli i wtedy, gdy ukrywali się w domu, gnębieni smutkiem i sparaliżowani strachem. To niewiasty stały przy krzyżu.
Sobota w oktawie Wielkanocy: „Przyszedł, żeby objawić nam miłość”
Chrystus, który zawisł na Krzyżu z szeroko otwartymi ramionami w geście Wiekuistego Kapłana, chce liczyć na nas – którzy jesteśmy niczym! – by zanieść wszystkim ludziom owoce swojego odkupienia. (Kuźnia, 4)
Czwartek w oktawie Wielkanocy: "Przyciągnę wszystko do siebie "
Oto sekret. – Głośny sekret: te światowe kryzysy spowodowane są brakiem świętych. – Pan Bóg chce mieć garstkę „swoich” ludzi w każdej ludzkiej dziedzinie działalności. – Wówczas… pax Christi in regno Christi – pokój Chrystusa w królestwie Chrystusowym. (Droga, 301)
Środa w oktawie Wielkanocy: “Wszystko zostało nam już dane w Chrystusie”
Ty, który żyjesz pośród świata jako jeden z wielu obywateli i kontaktujesz się z ludźmi, uważającymi się za dobrych lub złych... ty właśnie powinieneś odczuwać stałe pragnienie dzielenia się z nimi radością, którą daje ci bycie chrześcijaninem. (Bruzda, 321)
Wtorek w oktawie Wielkanocy: “Chrystus żyje w swoim Kościele”
Rozpal swoją wiarę. – Chrystus nie jest postacią, która przeminęła. Nie jest wspomnieniem, które gubi się w mrokach historii. On żyje! Św. Paweł powiada: Jesus Christus heri et hodie, ipse et in saecula! – Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki! (Droga, 584)
Wieś zwana Emaus
Zmartwychwstanie Chrystusa we wczesnych godzinach rannych w niedzielę jest faktem, o którym Ewangelia mówi w sposób wyraźny i zdecydowany. Pierwsze świadectwa faktu, jakim był pusty grób, pochodziły od świętych niewiast oraz Apostołów Piotra i Jana. Obok nich w Ewangelii znajdujemy opisy różnych sytuacji, w których ukazywał się Zmartwychwstały. Dla św. Josemaríi szczególne znaczenie miało ukazanie się Chrystusa uczniom w drodze do Emaus, we wzruszający sposób szczegółowo opisane przez św. Łukasza.