Ewangelia na wtorek: Żyć, aby służyć

Komentarz do Ewangelii z wtorku drugiego tygodnia Wielkiego Postu. „Największy z was niech będzie waszym sługą”. Chrystus, w przeciwieństwie do tych uczonych w piśmie i faryzeuszy, żył tym, czego nauczał. Wzmagajmy w naszym sercu postawę służby, która doprowadzi nas do życia stałym oddaniem innym.

Ewangelia (Mt 23, 1-12)

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.

Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.

A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus.

Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».


Komentarz

W Ewangelii, do rozważenia której zaprasza nas dziś Kościół, Pan surowo krytykuje tych uczonych w piśmie i faryzeuszy, którzy w swoim działaniu kierują się zewnętrznym wyglądem swoich czynów, zamiast żyć zgodnie z prawdą.

Czasami ta krytyka skierowana przez Pana wobec hipokrytów była podstawą określenia Jezusa jako rewolucjonisty w obliczu nikczemnych praktyk, od których On sam się dystansuje.

Jednak Pan nie zamierza znieść Prawa nauczanego przez uczonych w Piśmie i faryzeuszy (por. Mt 5,17), ale chce je oczyścić i doprowadzić do pełni. W przeciwieństwie do ludzi, którzy „mówią, ale nie robią” i „chcą być pierwszymi”, Jezus naucza nas, że chrześcijanie są powołani do służenia i uniżenia się. W przeciwieństwie do nich Jezus nie tylko tak mówi, ale potwierdzi te słowa swoją ofiarą całopalną na Krzyżu.

Chrześcijanin, jako dobry uczeń Chrystusa, powinien szukać służby, a nie wyróżnień. To właśnie ta perspektywa przekłada się na sposób życia, który jest prawdziwie rewolucyjny w przesłaniu Chrystusa. Przesłanie, które nie pozostaje na teorii, ale ożywa, ponieważ wie, jak przełożyć je na tysiąc szczegółów każdego dnia.

Swoim życiem i słowami Pan przygotowuje nas do przyjęcia bliskiego daru Wielkanocy. Życie w ciągłej służbie i oddaniu się innym jest najlepszym sposobem, aby łaska wkroczyła do naszych serc.

Pablo Erdozáin // Zdjęcie: Pexels