Ewangelia (Mt 28, 16-20)

Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami:

«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».

Komentarz

Dziś, w uroczystość Najświętszej Trójcy, Kościół rozgłasza w liturgii zakończenie Ewangelii według świętego Mateusza. W tym krótkim fragmencie jest mowa o bożym nakazie nauczania wszystkich narodów, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego (ww. 19-20).

Jak wyrażał się św. Josemaría, „Trójca zakochała się w człowieku (…), odkupiła go z grzechu (…) i gorąco pragnie zamieszkiwać w naszej duszy”[1]. Dlatego Jezus Chrystus wysyła uczniów aby głosili Ewangelię i udzielali chrztu, w imię Trzech Osób Boskich, ponieważ pragną przebywać (por. J 14, 23) w każdym sercu, które w sposób wolny otworzy im drzwi (por. Ap 3, 20).

Abyśmy trwali w wypełnianiu tego nakazu, Pan Jezus przypomina nam, że On otrzymał wszelką władzę w niebie i na ziemi (w. 18). Poprzez wyrażenie niebo i ziemia język biblijny mówi o całej stworzonej rzeczywistości: Pan Jezus jest wszechmogący wszędzie, w tym co widzialne i w tym co niewidzialne. Jego moc i władza może dotrzeć do wszystkich zakątków, do wszystkich środowisk i do wszystkich serc.

Ta prawda o zwycięstwie Chrystusa może wchodzić coraz głębiej do naszej duszy, aż do napełnienia się tą wielką ufnością i pokojem, jakimi cieszyli się święci: chociaż czasami wydaje się, że zło rozprzestrzenia się łatwo i nieuchronnie, Bóg nadal skutecznie działa we wszystkich osobach i oczekuje naszej wolnej współpracy, aby ich odkupić i przemienić.

Poprzez to tajemnicze wyrażenie, „dana Mi jest wszelka władza”, objawia się wypełnienie przepowiedni Starego Testamentu, szczególnie z księgi Daniela, według których Syn Człowieczy otrzyma panowanie, cześć i królowanie, oraz w których głoszono, że wszystkie ludy, narody i języki będą mu służyć (por. Dn 7, 14nn).

Ale moc Boga nie chce przytłoczyć małości człowieka i poddać go niewolniczemu poddaństwu, do tego stopnia, że oznaczałoby to negację człowieka, jak myślało wielu, odrzucając Boga z tego powodu. Wręcz przeciwnie, zwycięstwo Pana nad grzechem i śmiercią jest tak wielkie, że wynosi ludzi, aby uczynić ich zdolnymi do pełnego miłości i zaufania obcowania z Nim, jako jego dzieci i świątynie jego boskiej obecności.

I zwycięstwo Jezusa jest tak wielkie, że ośmiela się zaufać swoim uczniom w ogromnym zadaniu rozświetlania całego świata prawdą Ewangelii i łaską chrztu świętego oraz nauczania wszystkich narodów tego, co Syn Boży ich nauczył.

Pan Jezus przyrzeka także coś, co napełnia nas pewnością: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”. Ponieważ, jak tłumaczy Papież Franciszek, „sami, bez Jezusa, nic nie możemy uczynić! W dziele apostolskim nie wystarczają nasze siły, nasze zasoby, nasze struktury, pomimo że są konieczne. Bez obecności Pana i mocy Jego Ducha nasza praca, nawet dobrze zorganizowana, okazuje się nieskuteczna. A więc idźmy mówić ludziom, kim jest Jezus. Niech wraz z Jezusem towarzyszy nam Maryja, nasza Matka. Ona jest już w domu Ojca, jest Królową nieba, i jako taką Ją przyzywamy w tym okresie; ale podobnie jak Jezus jest z nami, idzie z nami, jest Matką naszej nadziei”[2].

[1] Św. Josemaría, To Chrystus przechodzi, nr. 84.

[2] Papież Franciszek, Rozważanie przed modlitwąRegina Caeli, 1 czerwca 2014 r.