Ewangelia (Mt 28,16-20)

Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami:

«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».

Komentarz

Jako ostatni akcent swojej Ewangelii, Św. Mateusz umieszcza „nakaz misyjny”, w którym Pan Jezus wysyła uczniów, aby głosili Ewangelię i udzielali chrztu wszystkim narodom, ponieważ teraz już wszyscy mogą skorzystać z owoców odkupienia. I ukazując się po raz ostatni, Pan „uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu” (Dz 1,9), jak opowiada nam pierwsze czytanie w liturgii dzisiejszej uroczystości.

Nakaz misyjny zmartwychwstałego Chrystusa nie jest skierowany jedynie do pierwszych uczniów, ale jest to zadanie i misja dla wszystkich: „My, chrześcijanie, mamy w tych dniach głosić światu, z którego pochodzimy i w którym żyjemy, stare i nowe orędzie Ewangelii”[1], przypominał św. Josemaría.

I mówił także, że większość chrześcijan powinna „zanieść Chrystusa do wszystkich dziedzin, w których rozwija się ludzka działalność: do fabryki, do laboratorium, do pracy na roli, do warsztatu rzemieślniczego, na ulice wielkich miast i na górskie szlaki”[2]. Święty Josemaría zapraszał w związku z tym, aby osobiście odnieść do siebie ten nakaz misyjny: „Idźcie i głoście Ewangelię... Ja jestem z wami...” — to powiedział Jezus... i powiedział to do ciebie”[3].

Uroczystość Wniebowstąpienia to dobra okazja, aby odnowić nasz zapał apostolski i pragnienie, aby prowadzić dusze do nieba, gdzie czeka na nas chwalebny Pan Jezus i którego uczymy się od pierwszych uczniów. Stanęli oni przed trudnym zadaniem, aby schrystianizować cały świat, znajdujący się w objęciach cywilizacji, które jeszcze nie znały Ewangelii, a także wobec wszelkiego rodzaju ideologii i przeszkód. Ale zamiast poddać się zniechęceniu, apostołowie byli pełni ufności w Jezusa zmartwychwstałego i zwycięskiego, który jasno im powiedział: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi” (w. 18), i „Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (w. 20).

Jak mówił Papież Franciszek, „Wniebowstąpienie przypomina nam o tej pomocy Jezusa i Jego Ducha, która daje nadzieję i pewność naszemu chrześcijańskiemu świadectwu w świecie. Ujawnia nam, dlaczego istnieje Kościół: Kościół jest po to, by głosił Ewangelię, tylko dlatego! A także, głoszenie Ewangelii jest radością Kościoła. My, wszyscy ochrzczeni, jesteśmy Kościołem. Dzisiaj jesteśmy zachęcani, aby lepiej zrozumieć, że Bóg obdarzył nas wielką godnością i powierzył odpowiedzialne zadanie głoszenia Go światu, czynienia Go dostępnym dla ludzkości. Oto nasza godność, to jest największy zaszczyt dla każdego z nas, dla wszystkich ochrzczonych!”[4].

Z drugiej strony, Ewangelia mówi nam, że kiedy Zmartwychwstały ukazał się uczniom, „gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon” (w. 17). Ta postawa uwielbienia wobec Pana będzie także naszą siłą w zadaniu ewangelizacji. Mówi święty Tomasz z Akwinu, że „ludzie przekazują to, czym się zachwycają, ponieważ z obfitości serca mówią usta (por. Mt 12, 34)”[5]. Jeśli potrafimy adorować Pana z pobożnością i wdzięcznością, jeśli oddajemy Zmartwychwstałemu hołd jaki mu się należy, nasze świadectwo wobec ludzi będzie bardziej autentyczne i skuteczne, ponieważ wypłynie z serca napełnionego Bogiem, takiego jak serca pierwszych uczniów i świętych niewiast.

[1] Św. Josemaría, To Chrystus przechodzi, nr 132.

[2] Ibidem, nr 105.

[3] Św. Josemaría, Droga, nr 904.

[4] Franciszek, Regina Coeli, 28 maja 2017 r.

[5] Św. Tomasz z Akwinu, Catena aurea, Glosa in Mc 1, 23-28.