Ewangelia (Mt 12, 46-50)

Gdy Jezus przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim mówić. Ktoś rzekł do Niego: «Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze i chcą mówić z Tobą». Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką».

Komentarz

Dzisiejsze wspomnienie liturgiczne przypomina starożytną i pobożną tradycję, opartą na relacji z apokryficznej „Protoewangelii Jakuba”. Zgodnie z tym tekstem, kiedy Najświętsza Maryja Panna była bardzo mała, jej rodzice, święty Joachim i święta Anna, zabrali ją do świątyni w Jerozolimie, gdzie przebywała przez pewien czas razem z innymi dziewczętami, aby nauczyć się tradycji i pobożności Izraela.

Może zaskakiwać, że w dniu szczególnie poświęconym Maryi Kościół proponuje nam fragment z Ewangelii, w którym wydaje się, że Jezus stawia Ją na drugim planie, zadając Jej mało wdzięczne pytanie: „Któż jest moją matką?”.

Natychmiast jednak przychodzi odpowiedź: „kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką”. Panu udaje się przekazać nam najważniejszą naukę, a jednocześnie skierować do Maryi najlepszy komplement, jaki można Jej złożyć: spełnianie woli Bożej jest najlepszym sposobem naśladowania Jezusa Chrystusa. „Oto idę - w zwoju księgi napisano o Mnie - abym spełniał wolę Twoją, Boże” (Hbr 10,7).

Całe życie Pana i Maryi polegało na tym, aby czynić to, co chciał Bóg. I stąd wezwanie Matki Jezusa skierowane do ludzi, będące projektem na całe życie: „Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie»” (J 2,5). A czego Bóg chce od każdego z nas, bardzo dobrze wiemy: „albowiem wolą Bożą jest wasze uświęcenie” (1 Tes 4,3). Każdy powinien się uświęcić. To zadanie do odkrycia każdego dnia.