Słowo od Prałata (30 stycznia 2021 r.)

Ks. prał. Fernando Ocáriz prosi nas o modlitewne wsparcie prac nad strategią rozwoju i koordynacji apostolstwa Prałatury.

Najdrożsi! Niech Jezus zachowa moje córki i moich synów!

Piszę do Was, ponieważ pragnę zaangażować Was w pewien projekt. Liczę na to, że Wasza modlitwa będzie bezpośrednim wsparciem w jego realizacji.

Zgodnie ze wskazówkami ostatniego Kongresu Generalnego (por. List duszpasterski, 14 II 2017, nr 13 i 15) i z myślą o wypracowaniu strategii rozwoju i koordynacji pracy apostolskiej, w ostatnich miesiącach przeprowadzono analizę sytuacji, w jakiej się znajdują rozmaite okręgi Prałatury.

Dzięki zaangażowaniu św. Josemaríi i jego dwóch następców Dzieło jest trwale obecne w sześćdziesięciu ośmiu krajach. Jesteśmy za to bardzo wdzięczni Panu Bogu, który wciąż nam towarzyszy i nam błogosławi. Wdzięcznością wobec Niego napełnia nas również spojrzenie na to, jak przebiegała praca apostolska w ostatnich czterech latach.

Choć w tylu miejscach udaje się uczynić wiele dobra, marzymy o tym, aby Pan Bóg mógł liczyć na więcej rąk do pomocy w niesieniu radości Ewangelii aż na krańce ziemi.

Nie możemy też ignorować wyzwań, jakie na całym świecie społeczeństwo stawia dziś życiu chrześcijańskiemu i szerzeniu wiary. Wszyscy doświadczamy sytuacji, które sprawiają, że apostolstwo w niektórych miejscach jest szczególnie żmudnym zadaniem. Choć w tylu miejscach udaje się uczynić wiele dobra, marzymy o tym, aby Pan Bóg mógł liczyć na więcej rąk do pomocy w niesieniu radości Ewangelii aż na krańce ziemi. Nie mogą nas zniechęcać ani dysproporcja pomiędzy pięknem powołania oraz misji apostolskiej a naszymi osobistymi ograniczeniami, ani też zewnętrzne trudności. Żadne z nich nie powinno osłabić naszej nadziei i radości w służbie Bogu, Kościołowi i światu.

Pewną zaletą naszych czasów jest dziś łatwość w komunikacji i przemieszczaniu się pomiędzy miastami i krajami. To czyni możliwym ograniczenie struktury organizacyjnej i zarządzania. Oczywiście, nie możemy w tym zmienić samej istoty Opus Dei, gdyż „nie do nas należy ustępować, ujmować lub zmieniać cokolwiek z tego, co się odnosi do ducha i organizacji Dzieła” (Instrukcja, 19 III 1934, nr 20).

To ograniczenie struktury zostało przeanalizowane przez Asesorię Centralną i Radę Generalną. Usprawni ono i uczyni bardziej efektywną naszą pracę. Pozwoli też nam lepiej troszczyć się o wszystkie osoby, o osobiste apostolstwo każdego w jego pracy, rodzinie i otoczeniu, a także zadbać o spotkania formacyjne organizowane w ośrodkach Prałatury i, poprzez nie, w innych miejscach.

Liczę na Waszą modlitwę
i na zaangażowanie
oraz osobistą inicjatywę każdej i każdego z Was
we wprowadzaniu w życie przesłania naszego Ojca
w dzisiejszych czasach.

To będzie wymagało częściowej reorganizacji terytorialnej. Na przykład: w jakichś dwóch krajach praca apostolska prowadzona jest obecnie przez dwie Komisje i dwie Asesorie. Przeanalizujemy więc, biorąc pod uwagę środki, które mamy dziś do dyspozycji,
i doświadczenie ubiegłych lat, czy nie można byłoby działać skuteczniej, mając jedną Komisję i jedną Asesorię dla tych dwóch obszarów, utrzymując zarazem wszystkie przedsięwzięcia apostolskie, które są tam obecne. To już miało miejsce w przypadku Chorwacji i Słowenii, które zostały połączone. Rzecz jasna, w dalszych pracach nad tą reorganizacją będzie brana pod uwagę opinia Komisji oraz Asesorii, których to dotyczy, a sama strategia będzie wdrażana stopniowo.

Liczę na Waszą modlitwę i na zaangażowanie oraz osobistą inicjatywę każdej
i każdego z Was we wprowadzaniu w życie przesłania naszego Ojca
w dzisiejszych czasach. Powierzajmy ten projekt matczynemu orędownictwu Maryi, a także, szczególnie w tym roku, opiece św. Józefa.

Z całego serca was błogosławi

Wasz Ojciec

Rzym, 30 stycznia 2021 r.