Najdrożsi! Niech Jezus zachowa moje córki i moich synów!
Jak co roku, 15 sierpnia, w uroczystość Wniebowzięcia Matki Bożej, odnowimy poświęcenie Dzieła Najsłodszemu Sercu Maryi, którego po raz pierwszy nasz Ojciec dokonał w Loreto w 1951 r.
Za przykładem św. Josemaríi, odnówmy postanowienie, by troszczyć się o Dzieło, tak by służyło Kościołowi i wszystkim ludziom.
Aby tak się stało, zapraszam Was do ożywiania w sobie pragnienia, aby w odpowiedzi na łaskę Bożą rzeczywiście być świętymi i apostołować. To wyraża się w codziennej wierności: radosnej i pełnej nadziei, pomimo naszych osobistych ograniczeń.
Dzieło jest naprawdę w rękach każdej i każdego z nas. To z jednej strony oznacza dar od Boga, a z drugiej naszą odpowiedzialność. Tak jak mówiłem Wam parę miesięcy temu «z łaską Bożą będziemy budować, w każdym momencie historii, ciągłość Dzieła w wierności jego początkom. Chodzi o istotną ciągłość między przeszłością, teraźniejszością i przyszłością, właściwą dla żywej rzeczywistości» (List duszpasterski, 19-III-2022). Odnówmy w sobie postanowiene bycia wiernymi, powierzając się matczynemu wstawiennictwu Matki Bożej.
Pamiętajcie proszę o mnie w modlitwie podczas mojej podróży do Jerozolimy, w którą wyruszę za kilka dni. Módlmy się też wspólnie za intencje Ojca Świętego, teraz szczególnie za konsystorz mający się odbyć pod koniec miesiąca.
Wasz Ojciec
Rzym, 12 sierpnia 2022 r.