Kochani! Niech Jezus zachowa moje córki i moich synów!
15 czerwca będziemy obchodzić wielką liturgiczną uroczystość ku czci Trójcy Przenajświętszej: Boga Ojca, Boga Syna i Boga Ducha Świętego, trzech rzeczywiście odrębnych Osób, które są jednym i tym samym Bogiem. Jest to tajemnica, którą teologia z wysiłkiem ukazuje nam jako wewnętrznie niesprzeczną, ale przekraczającą nasze możliwości poznania.
Już niedługo będziemy obchodzić 50. rocznicę odejścia do nieba św. Josemaríi. Pewnego razu powiedział nam, że kontemplując tę prawdę naszej wiary, czasami zdawało mu się, że widzi trochę światła, a czasami tylko ciemność. Cieszył się wtedy z nieskończonej wielkości Boga, która nie mieści się w naszym pojmowaniu. «Serce wymaga wtedy, by poznawać i uwielbiać każdą z trzech Osób Boskich. Jest to w jakiś sposób odkrycie, którego dokonuje dusza w życiu nadprzyrodzonym, na podobieństwo małego dziecka otwierającego stopniowo oczy na otaczający je świat. Dusza prowadzi serdeczny dialog z Ojcem i Synem i Duchem Świętym, poddaje się chętnie działaniu Pocieszyciela i Ożywiciela, który przychodzi do nas bez żadnych naszych zasług, obdarzając nas darami i cnotami nadprzyrodzonymi!» (Przyjaciele Boga, 306).
Duch Święty, dzięki łasce uświęcającej, wprowadza nas rzeczywiście w Boże życie, czyniąc nas synami Ojca w Synu. Wiemy, że te słowa nie oddają w pełni tego, co chcielibyśmy wyrazić. Ale Bóg stał się widzialny w Jezusie Chrystusie. I tak jak Pan odpowiada apostołowi Filipowi, tak i nam mówi: «Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca» (J 14, 9).
Niech nasza Matka Maryja, córka Boga Ojca, Matka Boga Syna, Oblubienica – Świątynia – Ducha Świętego, pomaga nam coraz intensywniej uczestniczyć w Bożym życiu Trójcy Świętej i w ten sposób, coraz bardziej utożsamiając się z Chrystusem, oddawać się służbie innym.
Na koniec chciałbym poinformować Was o pracach nad dostosowaniem Statutów. Planowano zakończyć ich analizę podczas Kongresu Generalnego, ale jak wiecie, ze względu na sede vacante, postanowiono tego nie robić. Uczestnicy kongresu zgodzili się, abyśmy wraz z nową Radą i Asesorią dokończyli rewizję Statutów i przekazali je Stolicy Apostolskiej do zatwierdzenia, co uczyniliśmy dzisiaj. Była to trzyletnia droga, towarzyszyła nam modlitwa wszystkich, o którą proszę Was teraz, abyśmy ją zintensyfikowali na tym finalnym etapie.
Oczywiście nadal towarzyszymy Ojcu Świętemu Leonowi XIV naszymi modlitwami i codziennym oddaniem.
Z całego serca Was błogosławię
Wasz Ojciec

Rzym, 11 czerwca 2025 r.