Opus Dei

Jeszcze jeden upadek... i to jaki upadek!... Więc co, masz wpadać w rozpacz? Nigdy! Upokorz się i zwróć do Maryi, twojej Matki, do Miłości miłosiernej Jezusa. Zmów jedno miserere i w górę serce! - Rozpocznij na nowo! (Św. Josemaría, Droga, 711)

Czytaliśmy — ty i ja — heroicznie pospolity żywot pewnego człowieka Bożego. — I widzieliśmy jak walczył przez miesiące i lata (jakaż „buchalteria” jego szczegółowego rachunku sumienia!), poczynając od śniadania: dziś zwycięstwo, jutro porażka... Odnotowywał: „nie jadłem masła... jadłem masło!” Obyśmy też my przeżywali — ty i ja — naszą... „tragedię” masła. Droga, 25

​Podoba mi się to hasło „Niech każdy podróżnik idzie swoją drogą”, tą, którą Bóg mu wyznaczył, z wiernością, miłością, chociażby to było trudne. (Bruzda, 231)

„Podkreślam: w prostocie twojej zwyczajnej pracy, w monotonnych szczegółach każdego dnia winieneś odkryć tajemnicę wielkości i nowości, która dla tak wielu jest ukryta: Miłość.” (Bruzda, 489)

„Każdy chrześcijański dom powinien być miejscem ciszy i pokoju. Pomimo drobnych niepowodzeń codziennego życia, powinien w nim panować duch głębokiej i szczerej miłości, wespół z niewzruszonym pokojem, owocem wiary urzeczywistnianej w życiu.” (To Chrystus przychodzi, 22, 4)

Matka Boża i Matka nasza

​Do Chrystusa zawsze się idzie i „powraca” poprzez Maryję. (Droga, 495)

​Nadszedł czas, aby chrześcijanie głośno mówili, że praca jest darem Boga i nie ma żadnego sensu dzielenie ludzi na różne kategorie w zależności od rodzaju wykonywanej pracy, uważając jedno zajęcie za lepsze, a drugie za gorsze.

Matko! - Wzywaj Ją mocno, ze wszystkich sił. - Matka twoja, Najświętsza Maryja Panna, słyszy cię, widzi cię może właśnie w niebezpieczeństwie i wraz z łaską swojego Syna ofiaruje ci pociechę, czułość swego dotknięcia. Wezwij Ją, a nabierzesz sił do nowej walki.

Powinniśmy być optymistami, ale z optymizmem, który rodzi się z wiary we wszechmoc Bożą