Opus Dei

Opowiadałem ci, że nawet osoby nieochrzczone mówiły do mnie ze wzruszeniem: „To prawda, rozumiem, że święte dusze muszą być szczęśliwe, bo patrzą na wydarzenia w sposób, który jest ponad sprawami tej ziemi, patrzą na rzeczy oczyma wieczności”. Oby nie zabrakło ci takiego spojrzenia! – dodałem potem – abyś konsekwentnie odpowiedział na szczególną miłość, jaką okazała ci Trójca Święta. (Kuźnia, 1017)

Jeżeli – mając utkwiony wzrok w Bogu – będziesz umiał zachować pogodę ducha w obliczu wszelkich trosk, jeżeli nauczysz się zapominać o błahostkach, urazach i zazdrości, zaoszczędzisz sobie utraty wielu sił, których ci potrzeba do skutecznej pracy w służbie ludziom. (Bruzda, 856)

„To czas nadziei i żyję tym skarbem. Nie są to puste słowa, Ojcze – powiadasz do mnie – to rzeczywistość”. A zatem... cały świat, wszystkie wartości ludzkie, które pociągają cię z niezwykłą siłą – przyjaźń, sztukę, naukę, filozofię, teologię, sport, przyrodę, kulturę, dusze... – wszystko to złóż w nadziei: w nadziei Chrystusowej. (Bruzda, 293)

Chwilami przytłacza cię nadchodzące przygnębienie, które niszczy cały twój zapał i które ledwie jesteś w stanie pokonać dzięki aktom nadziei. – Nie szkodzi: to właściwy czas, by prosić o więcej łaski Bożej, i – naprzód! Odnawiaj radość walki, choćbyś przegrał jakąś potyczkę. (Bruzda, 77)

Nikt nie jest szczęśliwy na ziemi, dopóki nie postanowi, by nie być szczęśliwym. Taka jest nasza droga: cierpienie – po chrześcijańsku! – krzyż; wola Boża, Miłość; szczęście tutaj, a potem wiecznie. (Bruzda, 52)

Jeżeli jesteś apostołem, nigdy nie trać ducha. – Nie ma takich przeciwności, których nie potrafiłbyś przezwyciężyć. – Dlaczego jesteś smutny? (Droga, 660)

Tak zwana „strefa narodowa” Hiszpanii, na czas wojny, ustanowiła Burgos swoją prowizoryczną stolicą. Tutaj znajdował się rząd, jego funkcjonariusze oraz wiele osób, także duchownych, oczekujących na możliwość powrotu do swoich miast.

Ewangelia z 24 grudnia wraz z komentarzem. "Dzięki serdecznej litości naszego Boga, z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce". Poprzez nasze radosne życie i słowo wyrażające przyjaźń niesiemy tę wielką wiadomość: Dzieciątko Jezus jest Światłem, które oświetla wszystkich.

Ewangelia z czwartku 1 tygodnia okresu zwykłego wraz z komentarzem. „Przyszedł do Jezusa trędowaty i upadłszy na kolana, prosił Go”. Kiedy klękamy uznajemy prawdę o tym, że potrzebujemy pomocy i przyjmujemy w naszym sercu wspaniałe życie Boże.

Komentarz do Ewangelii z poniedziałku 4 tygodnia okresu zwykłego. „Wracaj do domu, do swoich, i opowiedz im wszystko, co Pan ci uczynił i jak ulitował się nad tobą”. Bez Bożej pomocy jesteśmy bardzo słabi i łatwo ulegamy złu. Ale z Jego łaską wszystko jest możliwe, do tego stopnia, że nawet osoba, która wydaje się najmniej odpowiednia, może być powołana do bycia apostołem.