“U ludzi pokornych jest mądrość”
Quia respexit humilitatem ancillae suae – bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej... – Codziennie coraz bardziej się przekonuję, że prawdziwa pokora jest nadprzyrodzoną podstawą wszystkich cnót! Rozmawiaj z Najświętszą Maryją Panną, aby uczyła nas kroczyć tą ścieżką. (Bruzda, 289)
“On jest dobry... i kocha cię”
Troski...? Przeciwności z tego czy innego powodu...? Czy nie widzisz, że tego chce twój Ojciec – Bóg... a On jest dobry... i kocha cię – ciebie osobiście! – bardziej niż wszystkie matki świata razem wzięte mogą kochać swoje dzieci? (Kuźnia, 929)
“Oddać wszystkie siły Bogu”
Spoważniałeś bardzo, kiedy ci powiedziałem: Przyjmuję śmierć, kiedy On zechce, tak jak On zechce i gdzie On zechce; a jednocześnie myślę, że umrzeć wcześnie byłoby „wygodnictwem”, bo powinniśmy pragnąć pracować wiele lat dla Niego, a ze względu na Niego w służbie innym. (Kuźnia, 1039)
Zwiastowanie
Jakże ujmująca jest scena Zwiastowania. – Maryja – ileż razy to rozważaliśmy! – jest skupiona na modlitwie... Wszystkie zmysły i wszystkie swoje władze angażuje w rozmowę z Bogiem. Na modlitwie poznaje wolę Bożą; i poprzez modlitwę czyni ją życiem swojego życia. Nie zapominaj o przykładzie Najświętszej Maryi Panny! (Bruzda, 481)
"Nauka jest dla ciebie poważnym obowiązkiem"
Modlisz się, umartwiasz, angażujesz w tysiąc dzieł apostolskich, ale… nie uczysz się. – Nie będziesz pożyteczny, jeżeli się nie zmienisz. Nauka, formacja zawodowa – jaka by nie była – to dla nas poważny obowiązek. (Droga, 334)
„Kochajmy kierownictwo duchowe!”
Otworzyłeś szczerze serce przed swoim kierownikiem duchowym, pomny na obecność Bożą – i wspaniale było stwierdzić, jak sam znajdowałeś właściwą odpowiedź na swoje próby ucieczki. Miłujmy kierownictwo duchowe! (Bruzda, 152)
"Abym nie przywiązywał się do niczego"
Proś Ojca, Syna i Ducha Świętego, i swoją Matkę, aby ci pomogli poznać siebie samego i zapłakać nad tym ogromem brudu, który przewalił się przez ciebie, pozostawiając, ach, tyle osadu... – A jednocześnie, nie przestając tego rozważać, powiedz Mu: Daj mi, Jezu, miłość jak oczyszczający ogień, w którym moje biedne ciało, moje biedne serce i moja biedna dusza zetleją, pozbywając się całej ziemskiej nędzy...
"Praktyka braterskiego upomnienia"
Praktyka braterskiego upomnienia, tak głęboko zakorzeniona w Ewangelii, jest dowodem nadprzyrodzonego uczucia i zaufania.Bądź wdzięczny, kiedy otrzymujesz upomnienie, i nie zaniechaj stosowania go wobec innych, z którymi żyjesz. (Kuźnia, 566)
Trzech Króli: „Upadli na twarz i oddali Mu pokłon”
Opowiada ewangelista, że Mędrcy videntes stellam – kiedy ujrzeli znowu gwiazdę – napełnili się wielką radością. – Cieszą się, synu, tą niezmierną radością, gdyż uczynili to, co powinni uczynić; i cieszą się, ponieważ mają pewność, że dotrą do Króla, który nigdy nie opuszcza szukających Go. (Kuźnia, 239)