Ewangelia (Łk 8, 1-3)

Jezus wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które zostały uwolnione od złych duchów i od chorób, Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, rządcy Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały, udzielając ze swego mienia.

Komentarz

Pan, w otoczeniu Dwunastu i kilku kobiet, wędruje od miasta do miasta, od wioski do wioski, nauczając i głosząc Dobrą Nowinę o królestwie Bożym: Bóg jest zakochany w swoim stworzeniu i w każdym mężczyźnie i kobiecie z tego świata.

I nadal towarzyszy nam każdego dnia, w każdej minucie naszego życia, niezdolny do oddzielenia się od nas.

My: biedni i pełni słabości, ale uzdrowieni miłosiernymi rękami Jezusa, pod osłoną jego serdecznego spojrzenia, umocnieni jego ciepłym głosem.

My: bogaci i pełni chwały, napełnieni bogactwem i chwałą Syna Bożego.

I w ten sposób nasze dobra -nasza praca, nasze talenty i cnoty, nasze marzenia i projekty, nasza rodzina, nasi przyjaciele- są materią odkupienia dokonywanego przez Chrystusa.

Przykład tej grupy wiernych kobiet, które służą Jezusowi swoimi dobrami, które nie zostawią go samego w najtrudniejszych momentach, są wezwaniem do naszej wierności.

Naszym wielkim pragnieniem ma być służba Bogu i bliźnim z hojnością, ze spojrzeniem nadprzyrodzonym: służba nawet temu, który nie dziękuje za przysługę jaką się mu wyświadcza, chociaż taka postawa jest dla wielu niezrozumiała. Wystarczy, że rozumiemy, że każdy drobny gest serdeczności wobec innych to przysługa wyświadczona Jezusowi Chrystusowi; poprzez naszą służbę On przychodzi do serc tych, którzy są blisko nas.