Ewangelia na środę: Ukryty skarb, szlachetny kamień

Komentarz na środę siedemnastego tygodnia okresu zwykłego. „Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli”. Osobiste powołanie jest światłem od Boga, które otwiera nas na nową wizję życia. Przyjęcie go z miłością jest jak znalezienie drogocennej perły o nieskończonej wartości.

Ewangelia (Mt 13, 44-46)

Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją».


Komentarz

Jezus mówi o Królestwie Niebieskim w przypowieściach i porównaniach jasnych i prostych, bardzo obrazowych, które łatwo zapadają w pamięć, i które pozwalają nam ciągle do siebie powracać, aby wyciągać wnioski i podejmować konkretne postanowienia.

Bóg ma plan dla każdego człowieka, dla każdego z nas, abyśmy byli szczęśliwi w Jego Królestwie i pracując dla Jego Królestwa, co realizuje się w naszym osobistym powołaniu. Przez całe nasze życie objawia nam swoje plany, aż nadejdzie moment, kiedy staniemy wobec tego daru przygotowanego od wieczności. Jesteśmy wolni, aby go przyjąć lub odrzucić.

Z jednej strony dostrzegamy piękno perspektywy, która się przed nami otwiera. Z drugiej strony, wyrzeczenia polegają na porzuceniu wszystkiego, aby poświęcić się ze wszystkich sił temu, co Pan postawił przed nami. Jezus, przedstawiając nam zrozumiałą reakcję tego, kto znalazł ukryty skarb lub drogocenną perłę, pomaga nam podjąć decyzję.

Boże wezwanie jest czymś najcenniejszym. „Jeśli byście mnie pytali, jak odczuwa się Boże wezwanie - mówi św. Josemaría - jak się je uświadamia, odpowiem wam, że jest to nowa wizja życia. To tak, jakby zapaliło się w nas światło; to tajemniczy impuls, który skłania człowieka do poświęcenia najszlachetniejszych sił na działalność, która z czasem nabiera charakteru zawodu. Ta siła życiowa, która ma w sobie coś z przytłaczającej lawiny, jest tym, co inni nazywają powołaniem”.

Św. Josemaría podkreśla, że „nasze powołanie, gdy potrafimy je przyjąć z miłością, gdy potrafimy je uznać za coś boskiego, jest kamieniem szlachetnym o nieskończonej wartości. To zaproszenie jest ukrytym skarbem, który nie każdy znajduje. Znajdują je ci, których Bóg naprawdę wybrał: wiele będzie się wymagać od tych, którym wiele dano”.

Dziś słowa Jezusa uświadamiają nam, jak cenne jest to, co Bóg nam ofiarowuje, gdy nas powołuje, i zapraszają nas do zastanowienia się, że warto zaryzykować wszystko, by to zdobyć: to perła, którą kupiec zdobywa kosztem sprzedaży tego, co posiada, to skarb znaleziony na roli.

Francisco Varo //Zdjęcie: Nopadol Uengbunchoo - Getty Images Pro