Ewangelia (Mt 10,16-23)
Jezus powiedział do swoich apostołów:
«Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie.
Miejcie się na baczności przed ludźmi! Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was prowadzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was.
Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę, powiadam wam: Nie zdążycie obejść miast Izraela, nim przyjdzie Syn Człowieczy».
Komentarz
Jezus ostrzega nas przed trudnościami, jesteśmy owcami pośród wilków. Życie chrześcijanina często nie jest proste, wiąże się z cierpieniem, bólem, przeciwnościami. W dzisiejszych czasach poruszamy się w środowisku, które nie jest chrześcijańskie, tak samo jak w czasach apostołów. Ale środowisko nie może być usprawiedliwieniem dla braku ewangelizacji.
W obliczu takiej sytuacji Jezus podaje nam rozwiązanie: dawać świadectwo. Tak często my, chrześcijanie jesteśmy hamowani przez niesprzyjające środowisko, które służy jako wymówka, żeby porzucić ewangelizację. Jezus wie, że posyła nas pośród wilki, a jednak zachęca nas, abyśmy byli Jego świadkami.
Właśnie w takich okolicznościach Jezus zachęca nas, abyśmy czynili dobro. Przemoc zostaje pokonana przez miłość, śmierć przez życie. Św. Josemaría mówił, że musimy „zagłuszyć zło obfitością dobra” (864 Bruzda).
Jezus zachęca nas, abyśmy zaufali Duchowi Świętemu bez obawy, że pójdziemy pod prąd. To jest łaska, o którą musimy prosić Pana, by konsekwentnie, żyć jak chrześcijanie.
W obliczu tego pozornego paradoksu jakim wydaje się życie owiec między wilkami, Jezus każe nam patrzeć dalej i szerzej. Chrześcijanin jest owcą, ale może liczyć na pomoc Ducha Świętego, na pomoc łaski. A Bóg jest potężniejszy niż jakakolwiek sfora wilków.
W chwilach kiedy stracimy pozytywne nastawienie i poczujemy się przytłoczeni złem świata lub naszego życia, skierujmy naszą modlitwę do Nieba i miejmy zaufanie w Bogu, który zwyciężył świat.