Ewangelia (Łk 6, 27-38)
«Powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli zabiera ci płaszcz, nie broń mu i szaty. Dawaj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie.Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to należy się wam wdzięczność? Przecież i grzesznicy okazują miłość tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy pożyczają grzesznikom, żeby tyleż samo otrzymać.
Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie».
Komentarz
Mówi się, że błogosławieństwa są niejako autoportretem Jezusa. W sposób szczególny ukazują Jego Serce - Serce Syna, który wszystko otrzymał od Ojca, kiedy naucza, jaka powinna być droga życia tych, którzy Go naśladują.
Jeśli chcemy zostać dziećmi Najwyższego, mamy bardzo jasny wzorzec: miłosierdzie, przebaczenie, łagodność i miłość nawet do wrogów. W Jezusie, zwłaszcza w Jego Męce, postawa ta jaśnieje w szlachetny sposób: ciche i modlitewne poświęcenie Jego życia ukazuje Jego naukę czynami. Teraz również, siedząc po prawicy Ojca, obdarza grzeszników nieskończonym miłosierdziem i jest zawsze gotów przebaczyć. On jest Synem Najwyższego.
Cel jest jednak bardzo wzniosły. Wydaje się, że nieosiągalny. Jezus jest Drogą - tak mówi nam o Sobie. A Jego Słowo nie tylko napomina, pociesza lub przekazuje wiadomość, ale przede wszystkim jest to Łaska. To heroiczne zachowanie, o które prosi się uczniów, nie jest niemożliwe. Trzeba ją przyjmować z wiarą, rozważać z wiarą, uczynić ją własną, z przekonaniem, że wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy.
Wtedy będziemy mogli iść za Nim, naśladować Go i traktować jako bezpośredni punkt odniesienia w naszym codziennym zachowaniu, w kontaktach z innymi, życiu rodzinnym, pracy, życiu publicznym. I naprawdę zmienimy ten świat, tak pełen obojętności i konfrontacji.