Ewangelia (J 14, 6-14)

Jezus powiedział do Tomasza:

«Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście».

Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy».

Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca?” Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła.

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.

Komentarz

Przede wszystkim należy być może podkreślić, że wypowiedź naszego Pana - «Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie» – można również zapisać w sposób twierdzący: «Każdy może iść do Ojca przeze Mnie». Pomyślmy też o innym zdaniu o tych samych cechach gramatycznych, napisanym w formie przeczącej. «Beze Mnie nic nie możecie uczynić» (J 15, 5), co oznacza, że «z Nim możemy wszystko». Nie chodzi tu tylko o kwestie językowe, które zawsze cieszą się dużym zainteresowaniem. Chodzi o dokładne zrozumienie rad Pana, aby wierniej je urzeczywistniać.

Pierwsze zdanie dzisiejszej Ewangelii to odpowiedź Jezusa skierowana do Tomasza, który nie zrozumiał dobrze jednego ze stwierdzeń Nauczyciela: «Znacie drogę, dokąd Ja idę» (J 14, 4). Dzięki trudnościom Filipa w zrozumieniu, mamy nowe, niezwykle interesujące uściślenie, aby podążać za podstawowym punktem odniesienia dla naszego życia na ziemi. Ostatecznym jego celem jest powrót do domu rodzinnego. Bóg nas stworzył i jeśli jesteśmy wierni powrócimy do Niego. Właśnie dlatego Jezus daje nam takie wskazówki: On jest jedyną Drogą, która prowadzi do Ojca.

Święty Josemaría zawsze starał się podążać wyznaczoną trasą w swojej pobożności. Poradził to również wszystkim, którzy prosili go o rady w życiu duchowym. Ponieważ Jezus mówi nam, że jest „Drogą” i że jeśli zwrócimy się do Niego i obcujemy z Nim, zaprowadzi nas do Ojca. Do Boga który jest Ojcem, aby w ten sposób podkreślić swoje ojcostwo, a jednocześnie nasze synostwo. Zawsze radził nam, abyśmy szukali we wszystkim i wprowadzali we wszystko solidny fundament synostwa Bożego. Nie tylko w pewnych szczególnych momentach życia, na przykład, kiedy pojawiają się przeciwności i trudności, ale także w naszym codziennym życiu.

Oto, co mówi nam w jednej ze swoich homilii: „Podobnie dzieje się w postępowaniu dobrego dziecka Bożego. Również ono — nie wiadomo, w jaki sposób — osiąga przedziwne przebóstwienie, które pomaga widzieć i oceniać wszystkie wydarzenia w nadprzyrodzonej perspektywie wiary. Kocha się wtedy wszystkich ludzi, jak kocha ich nasz Ojciec Niebieski, i — co najważniejsze — przybywa zapału do codziennego wysiłku, by zbliżać się do Pana. Nasze nędze wówczas już się nie liczą — chciałbym to jeszcze raz podkreślić — gdyż rzucamy się w miłujące ręce naszego Ojca Boga, który nas podźwignie” (Przyjaciele Boga, nr 146).

Prośmy św. Filipa i św. Jakuba Mniejszego, aby pomogli nam jeszcze lepiej poznać naszego Pana Jezusa Chrystusa, aby już na tym świecie prowadził nas do Ojca. Prośmy także Maryję Dziewicę, aby pomogła nam jeszcze raz uczynić pierwszy krok, aby obcować w bardzo bliski sposób z Jej Boskim Synem w Jego Świętym Człowieczeństwie.