Ewangelia (Mt 6, 1-6.16-18)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».
Komentarz
W dzisiejszej Ewangelii Pan proponuje nam trzy wielkie pomniki, które możemy budować w naszym życiu chrześcijańskim: jałmużnę, modlitwę i post. Są to trzy cudowne dzieła, które podobają się naszemu Ojcu, który jest w niebie.
Aby te działania nie utraciły swojej wartości, powinniśmy czynić je w obliczu Boga. Dawanie jałmużny, modlitwa czy umartwianie się tylko po to, aby dobrze wyglądać lub sprawiać wrażenie, że jesteśmy „dobrymi ludźmi” zaciemnia jasność działania pięknego samego w sobie. To tak, jakby założyć zasłonę na piękny pomnik lub dodać nieudane pociągnięcie pędzla do skończonego już obrazu.
Jezus używa powtarzającego się zwrotu, gdy wykłada te nauki: Ojciec twój, który widzi w ukryciu. Wszyscy dostrzegamy, że dobre uczynki zasługują na uznanie, a Pan nie zaprzecza tej rzeczywistości. Przypomina nam jednak, że najlepszym uznaniem jest to, które pochodzi od Boga. Niestety, ludzie mogą dziś komuś schlebiać, a jutro go krytykować. Z kolei ojcowskie spojrzenie Boga nigdy się nie zmienia.
Pan docenia naszą miłość, modlitwę i ofiary, jakkolwiek małe i ukryte mogłyby się wydawać. Gdy dotrzemy do nieba, będziemy mogli kontemplować wraz z Nim pomniki miłości, które wznosiliśmy w naszym życiu. Z radością odkryjemy, jak wielką wartość miały w Jego oczach.