Ewangelia (J 13, 16-20)

Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im:

«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie.

Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz trzeba, aby się wypełniło Pismo: „Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę”. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem.

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».

Komentarz

„Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę”. Pan Jezus ostrzega swoich aposotołów, że jeden z jego bliskich przyjaciół –może to być jedynie któryś z nich– zdradzi go. Jednakże, wobec tej niespodziewanej tragedii, nie powinni się bać. Co więcej, ta zdrada, kiedy się dokona, będzie dla nich znakiem, abyście "uwierzyli, że Ja jestem": zwrot "ja jestem" to zawoalowane stwierdzenie własnego bóstwa. Tak więc to zdarzenie umocni apostołów w ich wierze. Zostają poproszeni, aby trzymali się swojej wiary, że Jezus jest Synem Boga nawet wtedy, kiedy będą widzieli Go przybitego do Krzyża. Wiemy, że apostołowie uciekli, ale wcześniej przypomnieli sobie przestrogę Pana Jezusa, i chociaż bez wątpienia byli bardzo poruszeni, zebrali się na nowo w chwili Zmartwychwstania.

W życiu spotykamy się z wieloma niespodziankami, i niektóre z nich są przeciwne naszym oczekiwaniom. Być może nawet możemy doświadczyć trudności, które wydadzą się nam katastrofą. Ale nawet tragiczne wydarzenia nie powinny budzić w nas niepokoju; "sługa nie jest większy od swego pana", mówi nam Pan Jezus, i to jasne, że także my doświadczymy różnych rozczarowań. Za każdym razem kiedy Krzyż pojawia się w naszym życiu powinniśmy przypomnieć sobie słowa Naszego Pana i umocnić naszą wiarę jako jego uczniowie. Możemy nawet utożsamić się z Nim, kiedy inni nas zawodzą. Tuż przed tym wydarzeniem Pan Jezus umył swoim uczniom nogi, wykonał najpokorniejszą posługę, i nakazał, aby apostołowie służyli jedni drugim tak jak On sam im to uczynił. Możemy wyobrazić sobie Pana Jezusa klęczącego i myjącego z miłością pietę Judasza. Wówczas słowa psalmu cytowanego przez Nauczyciela, "kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę" (Ps 41, 9), nabierają dodatkowego znaczenia, ponad znaczenie metaforyczne. To kolejny dowód i przypomnienie, że wszystko jest częścią Bożych planów. Pan Jezus od samego początku wiedział co się stanie, i że stanie się to, aby dokonało się nasze zbawienie. Niezależnie od tego co stanie się w naszym życiu możemy być pewni, że Bóg dla tych, którzy Go miłują, przekształci wszystko w coś dobrego (por Rm 8, 28).