Książka „Opus” przedstawia fałszywy obraz Opus Dei oparty na zniekształconych faktach, teoriach spiskowych i ewidentnych kłamstwach. Poniżej publikujemy oświadczenie wydane przez biuro informacyjne w USA.
W połowie 2022 r. autor zajmujący się tematyką finansową Gareth Gore poprosił o kopie korespondencji między założycielem Opus Dei, świętym Josemaríą Escrivą, a hiszpańskim bankierem Luisem Valls Tabernerem (1926-2006), członkiem Opus Dei. Gore twierdził, że pisze biografię Vallsa Tabernera. W ciągu następnych 18 miesięcy miał również możliwość przeprowadzenia licznych wywiadów z członkami Opus Dei w różnych krajach.
Kiedy jednak na początku 2024 r. pojawiły się materiały promocyjne Opus, stało się jasne, że książka nie jest biografią Valls Tabernera, jak pierwotnie deklarowano, ale atakiem na Opus Dei. Podczas swojej 18-miesięcznej współpracy z Opus Dei Gore nigdy nie omówił poważnych i fałszywych zarzutów, które są głównym tematem jego książki. Pomimo jego wcześniejszej pisemnej obietnicy, że da Opus Dei możliwość udzielenia odpowiedzi na wszelkie kontrowersyjne twierdzenia, ani autor, ani wydawca nie pozwolili Opus Dei na zapoznanie się z rękopisem przed publikacją.
W każdym razie książka jest najeżona przekręconymi faktami, błędami, teoriami spiskowymi, a nawet ewidentnymi kłamstwami i zawiera fałszywe oskarżenia na podstawie stronniczych i błędnie odczytanych źródeł.
Opus Dei jest częścią Kościoła katolickiego, a jego misją jest pomaganie ludziom ze wszystkich środowisk w dążeniu do świętości w ich codziennym życiu, promując przesłanie, że praca, rodzina i codzienne wydarzenia są okazją do zbliżenia się do Chrystusa i uczynienia Go znanym innym. Zaprzeczamy twierdzeniom zawartym w książce Gore'a. Poniżej znajdują się niektóre z najbardziej rażących błędów i fałszywych interpretacji.
Kluczowe przekłamania w Opus
- Wpływy polityczne i biznesowe: Gore sugeruje, że Opus Dei sprawuje kontrolę nad politycznymi i biznesowymi transakcjami swoich członków. To fałsz. Członkowie starają się być wierni nauczaniu Kościoła katolickiego, w tym w kwestiach moralnych. Poza tymi naukami, podobnie jak inni katolicy, wyznają poglądy, które uważają za najlepsze, a ich opinie słusznie się różnią. W swojej działalności politycznej nie reprezentują ani Kościoła katolickiego, ani Opus Dei. Opus Dei nie zajmuje stanowiska politycznego innego niż stanowisko Kościoła katolickiego.
- Intencje i motywy członków: Książka twierdzi, że członkowie Opus Dei kierują się żądzą władzy i bogactwa oraz ambicją kontrolowania ludzi. Jest to całkowite wypaczenie prawdy. Nasi członkowie kierują się duchowymi przekonaniami - poświęcając swoje życie Bogu i służbie innym. Książka przedstawia zniekształconą wersję życia założyciela, interpretując każde działanie przez pryzmat wypaczonych motywacji.
- Finanse i Fundacje: Gore fałszywie twierdzi, że Opus Dei ukrywa swoją działalność i finanse w sieci fundacji i korporacji, które kontroluje w celu uniknięcia odpowiedzialności i potajemnego rozszerzenia swoich wpływów. Prałatura Opus Dei działa w różnych krajach zgodnie z miejscowym prawem. Na przykład w Stanach Zjednoczonych jest zarejestrowana jako korporacja religijna w stanie Nowy Jork; w Wielkiej Brytanii jest reprezentowana przez Opus Dei Charitable Trust. Większość wydatków przeznaczana jest na wsparcie duchowieństwa i działalność siedziby głównej. Członkowie Opus Dei, we współpracy z innymi, prowadzą wiele organizacji non-profit, które nie należą do Opus Dei, ale które otrzymują od niej opiekę duszpasterską (listę tych w USA można znaleźć na przykład tutaj i tutaj). Ich związek z Opus Dei jest publicznie znany i wyraźnie określony w materiałach promocyjnych. Instytucje te są prowadzone w sposób wolny i odpowiedzialny, z chęci służenia innym i szerzenia chrześcijańskiego przesłania i ducha Opus Dei. Działają z przekonaniem, że wszyscy ochrzczeni są powołani do bycia głosicielami ewangelizacji. W Kościele istnieje wiele inicjatyw apostolskich powstałych z wolnego wyboru świeckich i kierowanych ich roztropnym osądem. Jak zwykle w przypadku organizacji non-profit, finansowanie tych organizacji pochodzi z darowizn osób, które wierzą w ich misję oraz z grantów z fundacji, z których niektóre zostały założone przez członków Opus Dei i przyjaciół w celu wspierania apostolatów Prałatury. (W USA fundacje takie jak Woodlawn Foundation i Rosemoor Foundation. Inne fundacje również w USA, takie jak Clover Foundation, Association for Cultural Interchange i Pontifical University of the Holy Cross Foundation, otrzymują darowizny, które są wykorzystywane głównie do wspierania organizacji non-profit za granicą, które otrzymują pomoc duszpasterską od Opus Dei).
- Właściciel Catholic Information Center: Catholic Information Center (CIC) w Waszyngtonie jest organizacją należącą do Archidiecezji Waszyngtońskiej, która mianuje Radę Dyrektorów. Od 1992 roku ksiądz z Opus Dei pełni funkcję dyrektora na prośbę archidiecezji.
- Zarzuty o handel ludźmi: Jednym z najbardziej lekkomyślnych twierdzeń w książce jest zarzut zaangażowania Opus Dei w handel ludźmi. Zarzut ten jest głęboko obraźliwy nie tylko dla Opus Dei, ale także dla prawdziwych ofiar handlu ludźmi. Opus Dei kategorycznie zaprzecza, jakoby kiedykolwiek było zaangażowane w handel ludźmi w jakiejkolwiek formie.
- Banco Popular i roszczenia finansowe: Książka fałszywie sugeruje, że Opus Dei było zaangażowane w zarządzanie Banco Popular. Jest to całkowicie nieprawdziwe. Opus Dei nie angażuje się w działalność komercyjną. Luis Valls Taberner, który był prezesem banku w latach 1972-2004, był członkiem Opus Dei i wykorzystywał część swojego wynagrodzenia do wspierania inicjatyw inspirowanych przez Opus Dei. Luis Valls pomógł również w utworzeniu kilku fundacji, z których niektóre otrzymały dotacje od Banco Popular; fundacje te zapewniły finansowanie różnych inicjatyw promowanych przez Opus Dei lub osoby związane z tą instytucją; cała ta pomoc została udzielona w sposób przejrzysty i legalny, a na ogół w formie pożyczek, które zostały spłacone. Trzynaście lat po rezygnacji Luisa Vallsa ze stanowiska prezesa banku, Banco Popular miał kryzys płynności i został sprzedany Banco de Santander. Opus Dei nie odegrało żadnej roli w tych wydarzeniach.
- Wypaczanie praktyk sakramentalnych: Sugestia, że księża Opus Dei naruszają tajemnicę spowiedzi jest bardzo poważnym zarzutem, biorąc pod uwagę, że takie naruszenie jest karane ekskomuniką zgodnie z prawem kanonicznym Kościoła katolickiego. Stanowczo zaprzeczamy, jakoby w Opus Dei miało to miejsce i jesteśmy mocno zaangażowani w zbadanie wszelkich zarzutów w tym zakresie. Każde takie wykroczenie, jeśli zostanie zgłoszone, zostanie dokładnie zbadane i rozpatrzone.
- Przywiązywanie wagi do ochrony osób mogących być szczególnie narażonych: Opus Dei jest głęboko zaangażowane w ochronę nieletnich i osób dorosłych wymagających szczególnego traktowania we wszystkich swoich działaniach. Opus Dei działa pod zwierzchnictwem Kościoła i przestrzega jego uniwersalnych wytycznych w tych kwestiach, w tym rygorystycznych zasad postępowania dla personelu. Wszelkie wiarygodne zarzuty dotyczące niewłaściwego postępowania w tej materii są traktowane poważnie i dokładnie badane. Ponadto, w celu wspierania procesów uzdrawiania w przypadku poważnych i uzasadnionych skarg o charakterze instytucjonalnym, Prałatura ustanowiła specjalny protokół postępowania.
Aby uzyskać dodatkowe informacje, kliknij tutaj . W przypadku zapytań mediów lub dalszych wyjaśnień prosimy o kontakt:
Brian Finnerty
Dyrektor ds. komunikacji w USA
press@opusdei.org