Jak lepiej sprzątać kongijskie szpitale

ISSI to Szkoła Pielęgniarstwa założona w Kinszasie (Demokratyczna Republika Konga) przez osoby z Opus Dei. Kształcą się w niej młode Kongijki, które dzięki zdobywanej edukacji przyczyniają się do poprawy stanu służby medycznej w całym kraju. W 2005 roku ISSI uruchomiła projekt, którego głównym zamierzeniem jest poprawa poziomu higieny i zdrowia w 6 wskazanych przez Ministerstwo Zdrowia szpitalach stolicy. Przedstawiamy informację o tej inicjatywie.

06-02-2006

Skutkiem trudnej sytuacji ekonomicznej kraju i pilnej potrzeby zaspokojenia najbardziej elementarnych potrzeb ludności, w szpitalach Konga nie jest przestrzegany należyty poziom higieny i czystości. Brud jest pierwszym problemem, z jakim stykają się pielęgniarki.

Cel: wprowadzić do szpitali higienę

Dlatego konieczne stało się przywrócenie podstawowych standardów sanitarnych i odpowiednie przygotowanie do tego personelu. Sytuacja jest naprawdę trudna. Często brakuje najbardziej podstawowych środków, jak mydło, środki dezynfekujące czy środki czystości.

Pierwsza faza projektu polegała na szkoleniu dla 36 sanitariuszy, szefów w 6 szpitalach. Drugą stanowił wykład dla grupy 400 sanitariuszy, pod hasłem: “Z brudem nie da się negocjować”. Trzecim etapem był kurs dla personelu szpitalnego, odpowiedzialnego za czystość i zaopatrzenie.

Szkolenia podczas ostatniej fazy dotyczyły najprostszych czynności: jak sprzątać różne części szpitala w zależności od rodzaju powierzchni, jak starannie dbać każdego dnia o stan pokoju pacjenta, jak używać środków czystości, jak samemu zrobić mydło czy detergenty...

Naszą dumą jest dobrze wykonana praca

Największym zainteresowaniem cieszyła się jednak konferencja dotycząca znaczenia tych prac dla całości szpitala. Jej temat przewodni stał się hasłem całego kursu: “Lolendo na biso ezali na mosala”, czyli w języku lingala – naszą dumą jest dobrze wykonana praca.

Zgodnym postanowieniem wszystkich uczestników było, że od tej pory będą wykonywać swą pracę nie tylko dla zarobienia pensji, ale w służbie dla innych osób: przede wszystkim pacjentów oraz ich rodzin, lekarzy... Oprócz tego dołożą starań, by podchodzić do własnych obowiązków profesjonalnie, przestrzegając ustalonych na piśmie zasad i z odpowiednim zaopatrzeniem w środki.

Ta grupa pracowników szpitala nie otrzymała wcześniej żadnej wiedzy, która by im umożliwiła lepsze wykonywanie swej pracy. Niestety edukacja ciągła jest tam zarezerwowana prawie wyłącznie dla lekarzy. Z tej przyczyny wybranie ich na uczestników projektu stało się zachętą do pracy w tym zawodzie, często mało docenianym.

Projekt potrwa do września 2006. Obecnie wchodzi w czwartą fazę: koordynator będzie sprawdzał dokładnie, jakie są skutki przeprowadzonych zajęć dla pracowników w każdym ze szpitali.