Jak to możliwe, że wiele mniejszości religijnych cierpi dziś z powodu dyskryminacji lub prześladowań? Jak to możliwe, że w tym cywilizowanym społeczeństwie pozwalamy na prześladowanie ludzi tylko za to, że publicznie wyznają swoją wiarę? Jest to nie tylko nie do przyjęcia, jest to nieludzkie, jest to szaleństwo. 

Wolność religijna nie ogranicza się do wolności wyznania, to znaczy, że mogą oni odprawiać nabożeństwa w dniu nakazanym przez ich święte księgi, ale sprawia, że doceniamy drugiego człowieka w jego odmienności i uznajemy w nim prawdziwego brata. Jako istoty ludzkie mamy tak wiele wspólnych cech, że możemy żyć razem, przyjmując różnice z radością bycia braćmi i siostrami. I niech mała różnica, czy też istotna różnica, jak np. różnica religijna, nie przesłoni wielkiej jedności bycia braćmi. Wybierzmy drogę braterstwa. Bo albo jesteśmy braćmi, albo wszyscy przegrywamy. Módlmy się, aby ludzie, którzy cierpią z powodu dyskryminacji i prześladowań religijnych, znaleźli w społeczeństwach, w których żyją, uznanie i godność, które wynikają z bycia braćmi i siostrami.