Opus Dei

Sandra nie miała wiary, kiedy po raz pierwszy postawiła stopę w ośrodku Dzieła, dokąd została zaproszona przez przyjaciółkę. Dziś, piętnaście lat później, jest przyłączona i opowiada o procesie swojego spotkania z Bogiem, w którym odkryła doświadczenie ojcostwa.

„Sisu” to fińskie słowo, które oznacza wytrwałość, odwagę lub determinację. Ilona jest doskonałym przykładem tego pojęcia: urodzona w kraju, gdzie katolicy stanowią mniejszość, marzy o zmienianiu świata poprzez swoją pracę naukową. „Zajmuję się polaryzacją z perspektywy statystycznej, za pomocą danych. Nie wszystko jest czarno-białe” – mówi.

Laura, lekarka z Barcelony, była numerarią Opus Dei przez 25 lat. W 2020 roku, po długim procesie refleksji, zdecydowała się opuścić Dzieło. „Bilans jest bez wątpienia pozytywny. Nie uważam tych lat za stracone” - mówi, podkreślając otrzymaną formację, poznanie wielu ludzi i nauczenie się życia cnotami w sposób naturalny.

Mónica urodziła się w Cochabambie, w rodzinie, którą nazywa „tęczą Boliwii”, ponieważ jej ojciec pochodził z La Paz, a matka z Santa Cruz. Uczyła się w Colegio Alemán, a następnie studiowała w Buenos Aires, gdzie ukończyła inżynierię rolniczą na Uniwersytecie w Buenos Aires (UBA). Później kształciła się w dziedzinie filozofii i zdobyła tytuł magistra nauczania filozofii. Poświęciła się projektom rozwojowym i pracy dydaktycznej, podkreślając, że jej specjalnością jest „zmiana”, ponieważ jej życie naznaczone

W 2024 r. odbyły się Zgromadzenia Regionalne Opus Dei, które przez rok gromadziły kilka tysięcy osób z prawie 70 krajów, aby dyskutować na temat «W drodze do stulecie Dzieła». Otrzymane materiały zostaną przeznaczone na przygotowanie się do Zwyczajnego Walnego Kongresu w 2025 r., który odbędzie się w kwietniu i maju.

Pedro jest architektem ze specjalizacją w organizacjach pozarządowych. Obecnie studiuje na studiach magisterskich z ekonomii urbanistycznej. W maju przyszłego roku poślubi Ine. Jego droga rozeznania powołania doprowadziła go do Opus Dei, do którego należał przez kilka lat i które wspomina z wdzięcznością: „Nie żałuję tego, kim jestem dzisiaj, a jestem tym, kim jestem, dzięki całej drodze, którą przeszedłem” – zapewnia.

Ten coroczny czas zatrzymania pozwala Duchowi Świętemu przeniknąć światłem wszystkie zakamarki naszego codziennego życia, pracy zawodowej, rodziny i zwyczajnych obowiązków.

Droga do Boga: pobożność i doktryna. Autorytet św. Tomasza z Akwinu. Potrzeba formacji. Doktryna fundamentem pobożności.

Prałat Opus Dei zachęca nas do dalszej modlitwy w różnych intencjach, zwłaszcza o pokój i jedność chrześcijan.

Doświadczenie Świętego Pawła może być “modelem dla każdego autentycznego nawrócenia chrześcijańskiego”,(Benedykt XVI)