Opus Dei

Mamy informacje o niektórych nadzwyczajnych łaskach, jakie otrzymał św. Josemaría. Jedna wydarzyła się 23 sierpnia 1971 roku, kiedy spędzał kilka dni w Caglio, na północy Włoch.

Święty Mikołaj z Bari; święty Jan Maria Vianney; święty Pius X; święty Tomasz More i święta Katarzyna ze Sieny to pięcioro świętych orędowników Dzieła. Ta książka opowiada o tym, jak zostali wybrani i jakie sprawy powierzono każdemu z nich. Publikujemy trzeci rozdział.

Wiecie dlaczego Dzieło tak się rozwinęło? Ponieważ traktowano je jak worek pszenicy: uderzano w nie, kopano je, ale ziarna są tak małe, że nie da się ich zniszczyć, co więcej – zostały rozrzucone na cztery strony świata, a spadły wszędzie tam, gdzie były serca czujące głód Prawdy.

7 sierpnia 1931 r. w życiu św. Josemaria miało miejsce wydarzenie, które głęboko wyryło się w jego duszy. Podajemy fragment książki Andresa Vazqueza de Prady.

"Módl się dalej, głośno, dzielnie. Nie przestawaj się modlić, wysłucham cię. Clama, ne cesses!" Podajemy fragment książki A. Vazquez de Prada, gdzie opisuje się to wydarzenie z życia św. Josemarii.

O spotkaniu młodego Alvaro del Portillo z ks. Josemaríą i jego decyzji o oddaniu się Bogu, 7 lipca 1935 r.

Bł. Alvaro następca św. Josemarii, jako jeden z nielicznych był świadkiem jego ostatnich godzin na ziemi.

Dzieło otrzymało ostateczne zatwierdzenie od Stolicy Apos­tolskiej 16 czerwca 1950 roku, w uroczystość Najświętszego Serca Jezusa, de­kretem "Primum inter".