Opus Dei

„Matko!” – Wołaj ją głośno, ze wszystkich sił. – Twoja Matka, Maryja, słyszy cię, widzi, że może jesteś w niebezpieczeństwie, a wraz z łaską swojego Syna ofiaruje ci pociechę swojego uścisku, czułość swoich dłoni. I nabierzesz na nowo sił do walki. (Droga, 516)

Przedtem, sam jeden, nie potrafiłeś. – Teraz zwróciłeś się do Maryi, i z Jej pomocą… jakież to łatwe! (Droga, 513)

W godzinie wzgardy na Krzyżu, Maryja jest tam, blisko swojego Syna, gotowa podzielić Jego los. – Przestańmy lękać się działać jak odpowiedzialni chrześcijanie, gdy nie jest to wygodne w środowisku, w którym żyjemy. Ona nam pomoże! (Bruzda, 977)

Nie jesteś sam. – Znoś z radością utrapienie. – Biedne dziecko, to prawda, że nie czujesz w dłoni ręki swojej Matki. – Ale… czyż nie widziałeś, jak ziemskie matki z otwartymi ramionami idą za swoimi maleństwami, gdy te bez niczyjej pomocy odważają się chwiejnie stawiać pierwsze kroki? – Nie jesteś sam: Maryja jest obok ciebie. (Droga, 900)

Nie jesteś sam. – Ani ty, ani ja nie możemy czuć się samotni. Tym bardziej jeśli idziemy do Jezusa przez Maryję, gdyż jest to Matka, która nigdy nas nie opuści. (Kuźnia, 249)

Wzywaj Najświętszą Maryję Pannę; nie przestawaj prosić Ją o to, by zawsze okazywała się twoją Matką – monstra te esse Matrem! – aby wraz z łaską swojego Syna uzyskała dla twojego umysłu jasność zdrowej doktryny, a serce napełniła ci miłością i czystością po to, byś umiał iść do Boga i prowadzić do Niego wiele dusz. (Kuźnia, 986)

Cor Mariae perdolentis, miserere nobis! – wzywaj Serca Najświętszej Maryi Panny z pragnieniem i decyzją zjednoczenia się z Jej boleścią, by zadośćuczynić za swoje grzechy i grzechy ludzi wszystkich czasów. – I proś Ją – dla każdej duszy – aby ta Jej boleść wzmagała w nas wstręt do grzechu i abyśmy potrafili miłować – w duchu przebłagania – codzienne przeciwności fizyczne lub moralne. (Bruzda, 258)

Maryjo, Regina pacis, królowo pokoju, która miałaś wiarę i która uwierzyłaś, że wypełni się zapowiedź Anioła, pomóż nam wzrastać w wierze, być niezachwianymi w nadziei, pogłębić Miłość. Bo tego chce dziś od nas Twój Syn, kiedy ukazuje nam swoje Najświętsze Serce. (To Chrystus przechodzi, 170)

Jak wielka jest pokora mojej Matki, Najświętszej Maryi Panny! – Nie ujrzycie Jej ani wśród gałązek palmowych rzucanych na drogę w Jerozolimie, ani – z wyjątkiem Kany Galilejskiej – w godzinie wielkich cudów. – Ale nie ucieka przed poniżeniem Golgoty: jest tam, iuxta crucem Jesu – obok Krzyża Jezusowego, stoi Jego Matka. (Droga, 507)