Opus Dei

Jako dziecko Boga i dzięki Jego łasce powinieneś być mężczyzną mocnym – czy kobietą mocną – w pragnieniach i w czynach. – Nie jesteśmy roślinami w cieplarni. Żyjemy pośród świata i musimy znosić wszystkie wiatry, upał i mróz, deszcze i huragany... ale wierni Bogu i Jego Kościołowi. (Kuźnia, 792)

Odwagi! Ty… możesz. – Czy nie widzisz, co zdziałała łaska Boża z Piotrem – owym śpiochem, zdrajcą i tchórzem? Z Pawłem – nienawistnym i zawziętym prześladowcą? (Droga, 483)

Kochaj i czcij Ojca Świętego, módl się i umartwiaj za niego – co dzień z większą miłością – gdyż jest on skałą i opoką Kościoła. Przez wieki i do końca czasów kontynuuje wśród wszystkich ludzi dzieło uświęcenia i rządzenia, które Jezus powierzył Piotrowi. (Kuźnia, 134)

Komunia świętych . – Jakże ci to wytłumaczyć? – Wiesz, czym dla ciała jest transfuzja krwi? Tym samym dla duszy staje się komunia świętych. (Droga, 544)

Szczere postanowienie: umilać i ułatwiać drogę innym, bo życie i tak niesie już ze sobą dość goryczy. (Bruzda, 63)

Twierdzisz, że powoli zaczynasz rozumieć, co oznacza „dusza kapłańska”... Nie gniewaj się, jeżeli ci odpowiem, że twoje czyny wskazują, że rozumiesz to jedynie teoretycznie. – Codziennie dzieje się z tobą to samo: wieczorem, podczas rachunku sumienia, masz dużo pragnień i postanowień; rano i po południu, podczas pracy – same obiekcje i wymówki. Czy tak praktykujesz „święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, miłych Bogu przez Jezusa Chrystusa”? (Bruzda, 499)

A tym, którzy tęsknią za jednością, powinniśmy ukazać Chrystusa, który nas prosi, żebyśmy byli consummati in unum, zespoleni w jedno. Głód sprawiedliwości powinien zaprowadzić nas do pierwotnego źródła zgody między ludźmi: bycia i czucia się dziećmi Ojca, braćmi. (To Chrystus przechodzi, 157)