Opus Dei

W Cezarei Piotr nie rozumiał, że naśladowanie Jezusa wiąże się z oddaniem i poświęceniem. Jednak na górze Tabor zaczął rozumieć, że chwała Chrystusa przychodzi przez cierpienie, i że krzyż nie jest końcem, ale przejściem do zmartwychwstania.

Życie Jezusa nie było wolne od trudności. Przed rozpoczęciem działalności publicznej spędził czterdzieści dni poszcząc i pokutując na pustyni, gdzie cierpiał z powodu pokus diabła. To doświadczenie może pokazać nam sposób na postrzeganie trudności jako możliwości dojrzewania naszego chrześcijańskiego powołania.

Są filmy, które widzieliśmy tyle razy, że jesteśmy w stanie powtórzyć niektóre dialogi z pamięci. Wiele z nich rozgrywa się w miejscach, w których nigdy nie byliśmy, ale które są nam bardzo dobrze znane. Zwiastowanie to jeden z tych „filmów”, przy których czujemy się jak w drugim domu.

W swoim Magnificat Maryja dzieli się z Elżbietą radością z otrzymanego daru i śpiewa o wielkości, jaką Bóg sprawił w jej życiu.

Wchodzimy w pierwszy cud Jezusa. Radość pary młodej. Dramat, gdy zaczyna brakować wina. Interwencja Marii. Praca sług. Zdumienie pana domu. Święty Jan pokazuje nam pierwszy ze znaków, przez które Chrystus objawił swoją chwałę.

Podczas namaszczenia w Betanii Maria chciała pożegnać Jezusa i okazać Mu swoją miłość, sposób, w jaki to zrobiła utrwalony został na wieki.

Życie Jezusa nie było wolne od trudności. Zanim rozpoczął swoją publiczną służbę, spędził czterdzieści dni postu i pokuty na pustyni, gdzie cierpiał pokusy ze strony diabła. To doświadczenie może pokazać nam sposób postrzegania trudności jako okazji do dojrzewania w naszym chrześcijańskim powołaniu.

Mędrcy zostawili za sobą wiele rzeczy, aby szukać Króla Żydów: dom, przyjaciół, własne bezpieczeństwo... Ale wewnętrzne pragnienie, które doprowadziło ich do wyruszenia w podróż, zakończyło się gestem, który zamanifestował jedyną ważną rzecz w ich życiu: „I upadli na twarz i oddali Mu pokłon” (Mt 2, 11).

W Ewangelii pojawiają się też opisy zastanawiających wydarzeń. Mamy np. historie ludzi jakieś niedokończone, z gorzkim posmakiem. Jedną z nich jest ta o bogatym młodzieńcu. Jednak to właśnie poprzez smutek tej opowieści Bóg może dać podstawy do nadziei.

Jezus objaśnia głębię Bożej miłości przy pomocy zaskakującej historii. Dwóch synów lekceważy swojego ojca. Jeden, odchodząc od niego i zrywając wszelkie więzi rodzinne. Drugi, pozostając z nim, ale licząc na nagrodę za swoją obecność. Dopiero kiedy obaj odkryją najgłębszą prawdę o sobie samych, będą mogli otrzymać szczęście, którego pragną.