Opus Dei

Być małym.– Najzuchwalszych czynów dokonują zawsze dzieci. – Komu przyjdzie do głowy poprosić o… księżyc? – Kto aż tak nie zważa na niebezpieczeństwo, byleby spełnić swoje życzenie?„Wyposażcie” takie dziecko w wielką łaskę Bożą, pragnienie pełnienia woli Bożej, ogromną miłość do Jezusa, całą ludzką wiedzę, jaką tylko będzie w stanie ogarnąć… a otrzymacie wizerunek apostołów, jakich niewątpliwie Bóg chce mieć w dzisiejszych czasach. (Droga, 857)

Oto lekarstwo na twój niepokój: być cierpliwym, mieć czyste intencje i patrzeć na sprawy z perspektywy nadprzyrodzonej. (Bruzda, 853)

Oprócz swojej obfitej i skutecznej łaski Pan dał ci głowę, ręce, zdolności intelektualne, by twoje talenty przynosiły owoce. Bóg pragnie czynić ciągle cuda – wskrzeszać martwych, przywracać słuch głuchym, wzrok ślepym, zdolność chodzenia chromym... – poprzez twoją uświęconą pracę zawodową, która zamienia się w całopalną ofiarę, miłą Bogu i użyteczną dla dusz. (Kuźnia, 984)

Jeśli kiedyś upadniesz, synu, przystąp natychmiast do spowiedzi i do kierownictwa duchowego. Pokaż swoją ranę, by wyleczono ją dogłębnie, żeby usunięto wszelkie możliwości infekcji, choćby cię to bolało jak podczas operacji chirurgicznej. (Kuźnia, 192)

Piszesz mi, że nareszcie dotarłeś do konfesjonału i że doświadczyłeś upokorzenia, kiedy musiałeś otworzyć dół kloaczny – jak powiadasz – swojego życia przed „jakimś człowiekiem”. – Kiedy wyrwiesz ze swojego serca to próżne mniemanie o sobie? Wówczas pójdziesz do spowiedzi z radością, ukazując się takim, jaki jesteś, przed „tym człowiekiem” namaszczonym przez Boga – drugim Chrystusem, samym Chrystusem! – który udzieli ci rozgrzeszenia, przebaczenia Bożego. (Bruzda, 45)

Brak ci życia wewnętrznego: ponieważ nie zanosisz na modlitwę trosk swoich bliskich i apostolstwa; ponieważ nie starasz się widzieć jasno, podejmować konkretnych postanowień i wypełniać ich; ponieważ brak ci nadprzyrodzonego spojrzenia w nauce, w pracy, w rozmowach, w obcowaniu z innymi... – Jak wygląda twoje trwanie w obecności Boga, będące konsekwencją i wyrazem twojej modlitwy? (Bruzda, 447)

Dziś, kiedy środowisko jest pełne nieposłuszeństwa, oczerniania, intryganctwa, krętactwa, powinniśmy bardziej niż kiedykolwiek miłować posłuszeństwo, szczerość, lojalność, prostotę: a wszystko to w duchu nadprzyrodzonym, przez co będziemy bardziej ludzcy. (Kuźnia, 530)

Dziecko Boże nie boi się ani życia, ani śmierci, gdyż fundamentem jego życia duchowego jest poczucie synostwa Bożego: Bóg jest moim Ojcem – myśli – i jest Sprawcą wszelkiego dobra, jest samą Dobrocią. – Lecz czy ty i ja postępujemy naprawdę jak dzieci Boże? (Kuźnia, 987)

Nigdy nie czułeś się tak absolutnie wolny jak obecnie, kiedy twoja wolność utkana jest z miłości i wyrzeczenia, z pewności i niepewności: gdyż nic nie ufasz sobie, lecz całkowicie Bogu. (Bruzda, 787)

Nie chciej być dorosły. – Bądź dzieckiem, zawsze dzieckiem, choćbyś był bardzo stary. – Kiedy dziecko potyka się i przewraca, nikogo to nie dziwi… ojciec natychmiast śpieszy, aby je podnieść. Kiedy potyka się i przewraca człowiek dorosły, w pierwszej chwili skłonni jesteśmy do śmiechu.