Podczas Wielkiej Soboty, Kościół trwa u grobu Pańskiego, rozważając mękę i śmierć Pana Jezusa, jego zstąpienie do piekieł i oczekując jego zmartwychwstania modląc się i poszcząc.

Kościół nie celebruje ofiary Mszy świętej. Ołtarz pozostaje nienakryty, aż do momentu kiedy po uroczystej Wigilii to znaczy nocnym oczekiwaniu na Zmartwychwstanie rozpoczną się radości Wielkanocy, której wspaniałość rozleje się na pięćdziesiąt dni okresu wielkanocnego.

Dziś Wielka Sobota, która jak przypominał Papież Franciszek, jest „dniem milczenia, wielka cisza panuje nad całą ziemią; przeżywany w płaczu i przerażeniu przez pierwszych uczniów, wstrząśniętych haniebną śmiercią Jezusa” (Audiencja, 31 marca 2021 r.).

Dlatego Kościół całkowicie rezygnuje z celebracji ofiary Mszy świętej tego dnia. Komunię świętą można udzielić jedynie jako Wiatyk i nie zezwala się na celebrację małżeństwa ani innych sakramentów, za wyjątkiem Spowiedzi świętej i Namaszczenia chorych.

Podczas tej Wielkiej Soboty jesteśmy wezwani, aby trwać u grobu Jezusa, rozważając jego mękę i śmierć, jego zstąpienie do piekieł i oczekując jego zmartwychwstania modląc się i poszcząc. Możemy przeżyć ten dzień wraz z Maryją, „również Ona przeżywa go we łzach, ale Jej serce jest pełne wiary, pełne nadziei, pełne miłości” (Ibidem).

Wraz z Nią oczekujemy momentu w którym, w mrok Wielkiej Soboty, wraz z liturgią Wigilii Paschalnej i świątecznym śpiewem Alleluja wedrze się radość i światło.