Ksiądz Jan Paweł Dębicki, syn Romana i Jadwigi, urodził się 2 czerwca 1938 roku w Belgradzie w Jugosławii, gdzie jego ojciec był ambasadorem Rzeczpospolitej. Po agresji niemieckiej na Polskę, jego rodzice wraz z dziećmi mieszkali w RPA i na Kubie, pełniąc służbę dyplomatyczna dla Rządu na uchodźstwie. Po wojnie osiedlili się w Waszyngtonie, gdzie Jan ukończył Liceum Arcybiskupa Carrolla. Studiował na Uniwersytecie Harvarda, a w 1959 roku ukończył Washington University w St. Louis. Na studiach wstąpił do Opus Dei jako numerariusz. W latach 60-tych odbył studia teologiczne w Rzymie i 19 marca 1964 r. został wyświęcony na kapłana Prałatury Opus Dei. Był pierwszym Polakiem, który wstąpił do Dzieła i pierwszym, który otrzymał święcenia kapłańskie.

Swoją posługę kapłańską sprawował w Montrealu, Bostonie, Pittsburghu i Chicago, gdzie przez wiele lat był wikariuszem w kościele Najświętszej Maryi Panny od Aniołów. W 2002 roku przeprowadził się do Waszyngtonu i służył jako asystent kapelana w szkole The Heights.

Był do głębi Amerykaninem, a zarazem Polakiem, wychowanym w najlepszych tradycjach elity II Rzeczpospolitej. Polskę odwiedził po raz pierwszy w 1996. Wszyscy byli pod wrażeniem piękna jego przedwojennej polszczyzny i poziomu. Równocześnie dobrze znał kulturę francuską, włoską i iberoamerykańską. Przede wszystkim jednak, był wiernym synem Kościoła katolickiego.

Był uwielbiany jako spowiednik, kaznodzieja i kierownik duchowy. Lubił muzykę klasyczną, poezję i literaturę, mówił biegle w wielu językach i był podziwiany za swoje umiejętności przekładu i niezwykłą pamięć.