Przedstawiona w tej samej formie jak Droga i Bruzda, ostatnie opublikowane dzieło św. Josemaríi, Kuźnia, jest książką pełną ognia, której lektura i rozważanie może zaprowadzić wiele dusz do kuźni miłości Bożej i rozpalić je pragnieniem świętości i apostolstwa; takie właśnie było pragnienie Prałata Escrivy de Balaguera, (Prałat Álvaro del Portillo, Wprowadzenia). Pierwsze wydanie jest z roku 1987. Do tej porywydano więcej niż 0,4 mln egzemplarzy w 14 językach.
Sam autor wyjaśnia w tytule, zaznaczając w krótkim wstępie: "Jakże miałbym nie chcieć zabrać twej duszy -która jest szczerym złotem– by wstawić ją do kuźnii poddać ją obróbce ogniem i młotem, aż z tego szczerego złota powstanie wspaniały klejnot do złożenia w ofierze memu Bogu, twemu Bogu?
Książka składa się z 1055 punktów medytacji, podzielonych na 13 rozdziałów. Wiele z tych rozważań, które założyciel Opus Dei napisał w większej części w latach trzydziesytych, ma charakter autobiograficzny, chociaż narracja prowadzona jest często w trzeciej osobie.
Ramy książki śledzą drogę wewnętrzną chrześcijanina, który pragnie utożsamienia się z Chrystusem: "Kuźnia, krok po kroku towarzyszy duszy w jej drodze do świętości, od chwili kiedy postrzega światło chrześcijańskiego powołania, aż do chwili, kiedy życie ziemski otwiera się na wieczność" (Prałat Álvaro del Portillo, Wprowadzenie).
ROZDZIAŁY
- Przedmowa autora
- OLŚNIENIE1–57
- WALKA 58–157
- PORAŻKA 158–215
- PESYMIZM 216–285
- POTRAFISZ! 286–376
- PONOWNIE WALCZYĆ377–474
- POWSTAĆ 475–587
- ZWYCIĘSTWO 588–677
- PRACA 678–749
- TYGIEL 750–854
- WYBÓR 855–911
- PŁODNOŚĆ 912–986
- WIECZNOŚĆ 987–1055