Sprawy biomedyczne stały się najważniejszym polem boju etycznego w naszych czasach. Problemy powstałe z powodu rozwoju nauk biomedycznych dotyczą już nas wszystkich, jak każdy może sprawdzić choćby tylko przeglądając spis treści tej pozycji. Opieka paliatywna, antykoncepcja, zapłodnienie in vitro , transplantacje, depresja, anoreksja, narkotyki… są to zagadnienia, które z różnych powodów napotykamy w życiu społecznym, o których się mówi i się pisze, które niekiedy nawet decydują kiedy chodzi o opcje polityczne.
Szybki rozwój nowych technologii stosowanych w medycynie spowodował, że Urząd Nauczycielski Kościoła w ostatnich latach opublikował kolejne dokumenty biotyczne. Są to teksty o szerokim zasięgu, które oświecają sumienie zarówno wiernych jak i wszystkich ludzi dobrej woli – w większości przypadków, bowiem nauczanie Kościoła w tej dziedzinie stanowi zasadniczo uściślenie niektórych zasad Prawa Naturalnego. Takie jest również nastawienie niniejszej „Etyki w medycynie. Ujęcie interdyscyplinarne”, która w pierwszym rozdziale omawia antropologiczne podstawy medycyny. Tylko mając prawidłowe pojęcie o człowieku – niezależne od wiary religijnej –, będziemy w stanie właściwie ocenić, co mu się należy a co wyrządza mu jakąś krzywdę.
Złożoność tych spraw powoduje, że tylko ujęcie interdyscyplinarne pozwala na ich owocną i trafną analizę. Niniejsza książka prezentuje właśnie takie podejście. W skład jej redaktorów weszli lekarze różnych specjalności, biolodzy, filozofowie, teologowie oraz psycholodzy. Każdy pisze fachowo pod kątem swojej dyscypliny naukowej a równocześnie z wielką wrażliwością ludzką i chrześcijańską. Autorów łączy fakt, iż pracują na Uniwersytecie Nawarry, prestiżowym ośrodku akademickim prowadzonym przez ludzi z Opus Dei.
Ta pozycja bezpośrednio zainteresuje lekarzy, pielęgniarki, farmaceutów, kapelanów szpitalnych i w ogóle pracowników służby zdrowia. Będzie również bardzo użyteczna dla rodziców, psychologów, nauczycieli i wychowawców, którzy znajdą w tej książce podstawową wiedzę z zakresu antropologii, seksuologii, psychologii i medycyny, niezbędną w swojej codziennej pracy.
„ Etyka w medycynie odznacza się szerokim potraktowaniem bioetyki psychiatrycznej i tożsamości seksualnej człowieka. Znajdują się one w centrum kulturowych mutacji i przyczyniają się do nasilenia ogólnego zagubienia współczesnych, wątpiących co do swego pochodzenia i przeznaczenia jako ludzi, mężczyzn i kobiet, rodziców i dzieci. Precyzyjnie ukazuje związek płciowości i płodności w zakresie bioetyki genetycznej i dalszych epigenetycznych etapów. Omawia niektóre, ale ważne problemy duszpasterskie. Przez swoją klarowność i jednoznaczność stanie się cennym instrumentem nowej ewangelizacji, przywracając blask obrazu Bożego w człowieku. Niech więc znajdzie wzrastającą liczbę wdzięcznych czytelników” (z prologu, Ks. Abpa Henryka Hosera SAC, Przewodniczącego Zespołu Ekspertów KEP ds. Bioetycznych).
-----------------------
Pełen tekst prologu abpa Hosera
W ostatnich latach, również w Polsce, rośnie liczba podręczników i opracowań dotyczących bioetyki, nie licząc wyspecjalizowanych w tej dziedzinie czasopism i ukazujących się w nich artykułów.
Każda z pojawiających się pozycji pretendujących do całościowego opisu problematyki wyróżnia się odrębnym podejściem, ujęciem i prezentacją tematyki, której złożoność pozostawia duże pole dla przyjętej metody i metodologii przedmiotu.
Trudnością bioetyki jest jej wielowątkowość. Zakłada ona bowiem z jednej strony znajomość biologii człowieka, medycyny i jej zastosowań, trudnych aspektów legislacyjnych i normatywnych, a także zagadnień społecznych i środowiskowych.
Z drugiej zaś strony, bioetyka, jak to wynika z jej dychotomicznej nazwy, stanowi konfrontację z refl eksją etyczną, określoną aksjologią, spojrzeniem na człowieka w kategoriach moralnych, z ich rozwinięciem i uzasadnieniem.
Bioetyka nie jest pozbawiona obszarów obocznych. Są nimi przemiany współczesnej kultury, ideologiczne tendencje i nurty, silne wpływy zorganizowanych lobby i polityka potężnych instytucji światowych o transgranicznym oddziaływaniu, jak Organizacja Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowane agendy.
Polski czytelnik otrzymuje nowe opracowanie zatytułowane „Etyka w medycynie”, z podkreśleniem spojrzenia interdyscyplinarnego. Jest to dzieło zbiorowe autorów hiszpańskich. Dzięki redakcyjnej współpracy, zespół specjalistów z poszczególnych dziedzin, odznaczających się szczególną kompetencją w omawianych dziedzinach, oferuje teksty komplementarne i spójne.
W czternastu rozdziałach omówione są podstawowe zagadnienia bioetyki w szerokim spectrum zagadnień, w oparciu o bogate piśmiennictwo przedmiotu. Uwagę jednak zwracają wyczerpujące rozdziały dotyczące antropologii fi lozofi cznej, teologicznej i biologicznej, ukazujące podstawę wszystkich bioetycznych rozstrzygnięć. To właśnie odkrycie człowieka, ukazanie kim on jest w jego osobowej jedności, integralności i wynikającej z nich godności, stanowi budowanie kryteriów ocen postępu biotechnologii. Całościowa antropologia uzasadnia jednocześnie bezwarunkową wartość biologicznego istnienia człowieka jako substratu jego działania, wzrostu i rozwoju. Zarówno życie, jak i ciało są nam dane: otrzymane jako dar i zadanie.
„Etyka w medycynie” odznacza się szerokim potraktowaniem bioetyki psychiatrycznej i tożsamości seksualnej człowieka. Znajdują się one w centrum kulturowych mutacji i przyczyniają się do nasilenia ogólnego zagubienia współczesnych, wątpiących co do swego pochodzenia i przeznaczenia jako ludzi, mężczyzn i kobiet, rodziców i dzieci. Precyzyjnie ukazuje związek płciowości i płodności w zakresie bioetyki genetycznej i dalszych epigenetycznych etapów. Omawia niektóre, ale ważne problemy duszpasterskie. Przez swoją klarowność i jednoznaczność stanie się cennym instrumentem nowej ewangelizacji, przywracając blask obrazu Bożego w człowieku. Niech więc znajdzie wzrastającą liczbę wdzięcznych czytelników.
Ks. Abp Diecezji Warszawsko-Praskiej, Henryk Hoser SAC, Przewodniczący Zespołu Ekspertów KEP ds. Bioetycznych).
