Punktem wyjścia do rozmów było powszechne doświadczenie pośpiechu oraz zmęczenia spotęgowane pandemią – mówi Katarzyna, jedna z organizatorek spotkania. Zależało nam na tym, żebyśmy zastanowiły się, w jaki sposób budować harmonijne więzi z otaczającym nas światem, przemyśleć sens pracy i odpoczynku. Mówiłyśmy też o tym, jak ważne jest odkryć na nowo wartość życia: w wymiarze biologicznym, duchowym, relacyjnym. I jak istotne jest dbanie o siebie, żeby mieć siły by troszczyć się o innych i cieszyć się życiem, co w przypadku kobiet nie zawsze jest łatwe do wykonania – dodaje.

Seminarium obejmowało kilka bloków tematycznych zaczerpniętych z nauczania św. Jana Pawła II, Benedykta XVI oraz Papieża Franciszka: szacunek do naturalnych rytmów życia, wyważone korzystanie z technologii itd. Szczególne zainteresowanie wzbudził temat ekologii życia codziennego oraz ekonawyków: solidarności, prostoty, umiaru.

Zależało nam na tym, żebyśmy zastanowiły się,
w jaki sposób budować harmonijne więzi
z otaczającym nas światem

Głosy uczestniczek seminarium:

Anna: seminarium pomogło mi wrócić do tego jak ważne jest umieć być tu i teraz. Potrzebuję raz na jakiś czas zatrzymać się i mieć czas na refleksję, kontemplację, ciszę.

Monika: zajęcia pozwoliły mi odświeżyć perspektywę i spojrzeć na życie głębiej, a nie tylko jako na szereg zadań do wykonania.

Justyna: chcę porozmawiać z moimi nastolatkami o konsekwencjach skupiania się przede wszystkim na byciu w sieci.

Teresa: ważne jest dla mnie to, że możemy budować ekologiczne relacje między nami – wolne od uprzedzeń, podejrzliwości, zawiści. I że jest to równie ważne jak dbanie o czystość wody, powietrza czy zrównoważoną dietę.

Planowane są kolejne edycje seminarium w Warszawie.

Do pogłębienia:

Franciszek apeluje o „ekologię serca” (wiara.pl)