Raquel w 2001 została wybrana Miss baskijskiej prowincji Guipuzkoa, a w 2003 otrzymała w Bejrucie nagrodę Top Model International. Jej chrzest był dużym wydarzeniem, o którym pisała szeroko lokalna prasa. W społeczeństwie baskijskim nie często ogląda się chrzty dorosłych. Dlaczego nie była ochrzczona wcześniej? „Moi rodzice są katolikami, ale gdy przyszliśmy z bratem na świat, chcieli poczekać aż dorośniemy, żebyśmy sami mogli podjąć już świadomie tą decyzję.”

Raquel uczyła się w szkole publicznej i żyła z dala od Boga. „W wieku 17-18 lat miałam sieczkę w głowie, jak wszyscy moi rówieśnicy. Ale zaczęłam przekonywać się powoli do pewnych spraw” – wyjaśnia. Nie chodziło jednak o przekonania religijne. Zachęcona przez matkę zaczęła uczęszczać do klubu dla modelek w San Sebastian, co łączyła z równoległymi studiami prawa.

W 2000 roku pojawiła się przed nią możliwość stanięcia do konkursu na Miss Gipuzkoa. Wzięła udział i zwyciężyła. „Od tego momentu musiałam umieć pogodzić pracę modelki z wysiłkiem związanym ze studiami, ale nie poddawałam się”.

Praca modelki przypadła jej do gustu, ale nie podobały jej się zwyczaje i mentalność panujące w tym świecie. Jak więc w świecie, gdzie ciało bardziej się liczy od duszy, pojawiły się myśli dotyczące wiary? „Kilka lat temu uczęszczałam na kurs protokołu i poznałam kilka studentek z ISSA. W rozmowie opowiadałam im, że jako modelkę przejmują mnie wartości ludzkie, potrzeba odkrycia na nowo prawdziwego oblicza człowieka, polegającego na byciu dobrym dla innych. Wtedy skontaktowały mnie z kapelanem szkoły, księdzem Rafaelem. On zaproponował mi kurs katechetyczny i w końcu zdecydowałam się ochrzcić, bo byłam przekonana, że wartości, które wyznaję są wartościami religii katolickiej.”

Ceremonia pod przewodnictwem biskupa mała miejsce w Wielką Sobotę w kościele Dobrego Pasterza w San Sebastian. Razem z Raquel chrzest przyjął też inny Bask, pochodzenia arabskiego. „Kościół był pełen, bo poza naszymi rodzinami przyszli też ludzie zgromadzeni na liturgii paschalnej” – wspomina miss. „Chrzest był jak wszystkie inne, z tą tylko różnicą, że zamiast dzieci chrzczeni byli dorośli. Musieliśmy wyznać przed tyloma ludźmi, że wybieramy Jezusa.” Świadkami byli jej wujkowie.

Czy jej koleżanki dowiedziały się o nawróceniu? „Większość dowiedziała się z gazet, bo ja mało mówię o sobie samej. Teraz gdy opowiadam, czynię to wyłącznie dla ludzi, dla których moje doświadczenie może być pomocą.”

A przyszłość? „Interesują mnie stosunki międzynarodowe. Po ukończeniu obecnych studiów chciałabym zdobyć wykształcenie w tej dziedzinie w Stanach Zjednoczonych”. W krótszej perspektywie czeka na bierzmowanie. W rozmowie z miss nie może zabraknąć na koniec pytania, które na pewno zadałyby jej wszystkie damskie czasopisma. Ma chłopaka? „Wolę zachować to dla siebie. Ale na pewno jestem bardzo szczęśliwa”.

oprac. Anna Kowalczyk na podstawie El Diario Vasco 07 6 2005