Chrześcijański styl życia

Trzy pytania do ks. prof. Guillaume'a Derville, który uczestniczył w sesji naukowej "Wokół adhortacji Gaudete et exsultate na wydziale Teologicznym UMK w Toruniu.

Ks. prof. Guillaume Derville (Centro de Formazione Sacerdotale PUSC, Rzym)

1. Czym jest chrześcijański styl życia?

W adhortacji apostolskiej Gaudete et exsultate Papież Franciszek pisze o "stylu życia". Odnosi się to do miłości Boga i innych. To samo zawiera się w tekstach pierwotnego Kościoła, zachęcają one do naśladowania "zwyczajów Boga". Chrześcijański styl życia pozwala działać Panu Bogu. W tym kontekście papież podkreśla prymat łaski. Czasami mamy przed oczyma obraz Boga niezmiennego, biernego, ale w rzeczywistości Jezus przypomina: "Mój Ojciec nie przestaje działać, ja też działam". Twórczy akt Boga nie tylko obejmuje wszystkie czasy, lecz także zaprasza nas do udziału w tej pracy. Nawet jako aktorów, św. Josemaría zwykł mawiać, że nawet jako "współodkupiciele". Bóg działa jak dobry Ojciec, który uczy małe dziecko chodzić, a ono, ufając Ojcu, czyni wysiłek i podnosi stopę. Duch Święty krzyczy w nas, a my możemy krzyczeć wraz z nim - pisał św. Paweł - "Abba, Pater". Chrześcijański styl dotyczy zatem Jezusa Chrystusa: naśladować Boga, jak mówi św. Paweł do Efezjan: jako umiłowane dzieci.

Wykład w ośrodku Filary

2. W indywidualistycznym świecie ludzie zachowują się tak, jakby podróżowali samotnie. Dlaczego mamy szukać kogoś, kto nam powinien towarzyszyć?

W pielgrzymce życia nie jesteśmy sami. Nie tylko istnieje solidarność między ludźmi, ale człowiek jest jedyną istotą, której potrzebuje innych, aby nauczyć się mówić. W języku łacińskim nazywamy nowo narodzone dziecko “infans”, tym, które nie może mówić (niemowlę - tłum.). Jak podkreślił Martin Buber, człowiek staje się osobą poprzez dialog. Chrześcijańska tożsamość zakłada tę rzeczywistość: jest skierowana ku drugiemu. W obrazie Trójcy Świętej widzimy chrześcijański styl życia, polegający na współistnieniu. I odkrywamy, ilu dobrych ludzi jest na świecie. Papież Franciszek często powtarza, że trzeba wyjść z siebie, aby przejść do drugiego. W rzeczywistości moją autentyczną drogą jest sam Chrystus i inni ludzie. Duchowe towarzyszenie, cenione przez papieży takich jak święty Jan Paweł II i Franciszek, należy do tej dynamicznej wizji Kościoła.

3. W jaki sposób adhortacja Gaudete et exsultate mówi o duchowej walce?

Papież Franciszek często podkreśla, że należy przede wszystkim patrzeć na Boga, szukać Jego obecności. Po polsku mówi się: "damy radę" - uczynię wiele nie ze względu na samego Boga, ale dlatego, że mnie kocha. Łaska triumfuje nad grzechem, nie wynika to tylko z naszej wolnej woli: nie ma antagonizmu między łaską a wolnością. Święci są tak nam bliscy i tak od nas różni. Im więcej jest miłości Boga, tym bardziej jest obecna wolność: tak jest z Dziewicą Maryją. Cieszyłem się widząc, jak bardzo jest kochana w Polsce i jak wzrastało nabożeństwo ku Jej czci w świecie - także w teologii - dzięki Janowi Pawłowi II.


Na konferencji "Wokół adhortacji 'Gaudete et exsultate' ” 26.10.2018 Wydział Teologiczny UMK.

Polskie Radio o sesji naukowej

Na stronie diecezjalnej