Opus Dei

Radość jest ważna w naszym życiu. W jakiś sposób jest to czujnik tego, czy dobrze żyjemy, czy źle żyjemy. Taki drobny czujniczek, ale ważny! Coś jak kontrolka ABS-u w samochodzie. Można jechać dalej, ale prawdopodobnie, na pierwszych światłach, gdy ktoś przed nami zahamuje, to będziemy musieli trochę przerwać tę naszą podróż.

Co łączy 100. rocznicę urodzin św. Jana Pawła II i wspomnienie bł. Guadalupe? Obydwoje byli ludźmi pobożnymi i stali się przyjaciółmi Chrystusa. To sprawiło, że potrafili być światłem dla innych i nadawali smak otoczeniu.

Nie chodzi o święty spokój. Chodzi o ten pokój, który czasem wymaga od nas walki. Pax in bello - pokój w walce. Nie chodzi o to, żeby się nie denerwować, bo Pan Jezus też się denerwował. Gdzie zatem odnaleźć pokój? Rodzi się on z naszego wnętrza, z czystego sumienia.

Prałat Fernando Ocáriz opowiada o pielgrzymce, którą założyciel Opus Dei odbył w 1970 r. do Villa de Guadalupe, by modlić się u stóp Matki Bożej za cały Kościół.

Cierpliwość nie jest tolerancją. Tolerancja być może zewnętrznie wygląda podobnie. Ktoś się zachowuje nie tak, jak mi się podoba, ale - w jakiś sposób - tolerancja odcina mnie emocjonalnie od tego drugiego. "Mnie to nie obchodzi, niech sobie robi, co chce".

Uprzejmość, którą kojarzymy z przepuszczeniem kogoś przez drzwi, z daniem komuś pierwszeństwa na rondzie, chociaż nie ma pierwszeństwa, ale stoi tam już od pół godziny, w jakiś sposób też wskazuje na tę uprzejmość, która jest Owocem Ducha Świętego.

Kalendarium dat związanych z historią Opus Dei.

To czyny są miłością, a nie jakieś nasze dobre myśli. Bo inaczej możemy być po prostu dobrotliwi. Oczywiście dobrotliwy nie jest jakimś złym określeniem, ale czasem może określać człowieka, który dużo różnych rzeczy robi, ale nie to co trzeba, nie wtedy kiedy trzeba, nie tak jak trzeba.

Wywiad z ks. dr. Piotrem Prieto Villanueva. Fragment książki „Szczęśliwa służba”, wywiady prowadzi Marzena Juraczko.

Ks. prał. Fernando Ocáriz zaprasza do wytrwania w inicjatywach apostolskich i do ukazywania własnym życiem piękna bycia uczniem Jezusa.