Vandaag vieren we het feest van de zalige Alvaro del Portillo. We begonnen deze mis met enkele woorden in de intrede-antifoon die goed op Don Alvaro van toepassing zijn: "Dit is de trouwe en verstandige dienaar die onze Heer aan het hoofd van zijn gezin heeft aangesteld. Als herder van de familie van het Opus Dei, was zijn voornaamste zorg de zorg voor zijn dochters en zonen. Op die manier stond hij ten dienste van de Kerk en reikte hij ook uit naar een groot aantal andere zielen.

De lezingen van de Mis tonen ons de figuur van de Goede Herder. God verzekert bij monde van de profeet Ezechiël zijn volk dat hij het ondanks de moeilijkheden niet in de steek zal laten. "Ikzelf zal mijn kudde zoeken (...) Ikzelf zal mijn schapen hoeden (...). Ik zal de gewonden verbinden en de zieken genezen" (Ez 34, 11-16). Het is God die leidt. Het is God die redt. En Don Alvaro wist dit goed. Hij wist dat hij vele talenten had en, meer nog, hij wist dat hij die van de Heer had gekregen om mee te werken aan de vaderlijke zorg voor de mensen die hem waren toevertrouwd. Bij deze taak had hij bovendien van de heilige Jozefmaria geleerd dat nederigheid de ware weg is die naar heiligheid leidt, ook als herder: als we Gods grootheid erkennen en hoe hij door ons heen handelt – met onze talenten en zelfs met onze zwakheden - begrijpen we dat zijn oneindige liefde ons zeer nabij is en dat hij ons nooit in de steek laat. Nederigheid opent onze ogen voor het begrip van Gods manier van handelen: via de herders is Hij het die ook ons blijft opzoeken.

Zo zorgde Don Alvaro voor de kudde van het Opus Dei. Met de nederigheid en verantwoordelijkheid van een herder die Gods zegen aan allen wil doorgeven. Hij leefde met de zorg van een vader die het beste van zijn leven aan zijn kinderen geeft. Kortom, Don Alvaro wilde liefhebben zoals Christus: "Ik ben de goede herder", lezen we in het evangelie, "Ik ken de mijnen en de mijnen kennen mij" (Joh 10,14). Zijn nederige houding bracht bovendien rust en kalmte. Het is zelfs te zien in de beelden die we van hem hebben bewaard. Hij vertrouwde op God en nodigde zijn kinderen uit hun hoop te vestigen op Hem die nooit teleurstelt.

Paus Franciscus onderstreepte in de brief die hij schreef ter gelegenheid van de zaligverklaring van Don Alvaro naast zijn nederigheid nog een ander aspect dat zijn leven kenmerkte. "Uitzonderlijk was zijn liefde voor de Kerk, de bruid van Christus, die hij diende met een hart ontdaan van wereldse belangen, ver van tweedracht, gastvrij voor iedereen en altijd op zoek naar het positieve in anderen, naar wat verenigt, naar wat opbouwt. Hij klaagde of bekritiseerde nooit, zelfs niet in bijzonder moeilijke momenten, maar hij reageerde, zoals hij van de heilige Jozefmaria had geleerd, altijd met gebed, vergeving, begrip en oprechte naastenliefde.

Denkend aan het belang van zijn leven voor ons en voor de Kerk, kunnen wij onze Heer vragen dat wij in dezelfde houding van Don Alvaro mogen groeien: nederigheid en dienstbaarheid aan de Kerk, overal: in het gezin, op het werk en in onze vriendschappen. Het ligt binnen ons aller bereik om altijd te zoeken naar het positieve in anderen, want we kunnen ons altijd meer richten op wat ons bindt en minder op wat ons scheidt. Gods nabijheid - vooral in de sacramenten - stelt ons in staat om op elk moment met begrip en vergeving te reageren wanneer iemand niet aan onze verwachtingen voldoet. Hoewel er in sommige omgevingen soms spanning of onenigheid kan zijn, kunnen we reageren met gebed, om te ontdekken hoe we kunnen handelen met een levensstijl die door het evangelie wordt gekenmerkt.

De uitdrukking "dank U, vergeef me en help me nog meer" was een schietgebed dat Don Alvaro vaak herhaalde. We kunnen besluiten met te bedenken hoe hij een hart van dankbaarheid jegens God had voor al het goede dat hij van de Heer had ontvangen. En hoe hij door deze houding ook wist hoe hij om vergeving moest vragen. Het besef van zijn zwakheid nam zijn vrede niet weg, maar bracht hem ertoe om meer hulp te vragen. Het bracht hem ertoe meer te vertrouwen op de goddelijke Voorzienigheid en ook op de moederlijke bescherming van de Maagd Maria. Wij kunnen ons in deze meimaand tot haar wenden, opdat wij, net als Don Alvaro, dankbare, nederige mensen zijn, met een verlangen om zachtmoedig te zorgen voor de mensen om ons heen, als uitdrukking van onze dienst aan de Kerk.

Fernando Ocáriz