Opus Dei

Mamy informacje o niektórych nadzwyczajnych łaskach, jakie otrzymał św. Josemaría. Jedna wydarzyła się 23 sierpnia 1971 roku, kiedy spędzał kilka dni w Caglio, na północy Włoch.

O spotkaniu młodego Alvaro del Portillo z ks. Josemaríą i jego decyzji o oddaniu się Bogu, 7 lipca 1935 r.

Bł. Alvaro następca św. Josemarii, jako jeden z nielicznych był świadkiem jego ostatnich godzin na ziemi.

Dzieło otrzymało ostateczne zatwierdzenie od Stolicy Apos­tolskiej 16 czerwca 1950 roku, w uroczystość Najświętszego Serca Jezusa, de­kretem "Primum inter".

27 kwietnia 1954 r., w święto Matki Bożej z Montserrat, po wstrząsie anafilaktycznym św. Josemaría został uleczony z cukrzycy w sposób niewytłumaczalny z naukowego punktu widzenia.

23 kwietnia 1912. Kiedy św. Josemaría miał 10 lat, przyjął po raz pierwszy Pana Jezusa do swojej duszy.

Fragment książki Andresa Vazqueza de Prady.

Omnes cum Petro ad Iesum Per Mariam!

Św. Josemaría modlił się 16 października 1931 r. w madryckim tramwaju, pogrążony w myślach. Ta modlitwa na ulicy pozwoliła mu zrozumieć ze szczególną jasnością, że jest dzieckiem Bożym. "Abba, Ojcze!" modlił się głośno.

Tego dnia Dzieło otrzymało od Stolicy Apostolskiej ‘nihil obstat’‘’, by mogło być erygowane kanonicznie jako stowarzyszenie na pra­wach die­ce­zjal­nych. Wówczas było to święto Macie­rzyńs­twa Najświętszej Maryi Panny. Tak to opisuje Andrés Vázquez de Prada.