Opus Dei

Wiara w rzeczywistą obecność Chrystusa w Eucharystii doprowadziła Kościół do oddawania Boskiej czci Najświętszemu Sakramentowi zarówno podczas liturgii Mszy Świętej, jak i poza jej celebracją.

Chrystus ustanowił sakrament pokuty, ofiarując nam nową szansę nawrócenia się i odzyskania po chrzcie łaski usprawiedliwienia.

Chrystus powierzył sprawowanie sakramentu pojednania swoim Apostołom, a oni przekazali je swoim współpracownikom. Kapłani mogą odpuszczać grzechy w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

Poprzez sakrament kapłaństwa zostaje udzielony udział w kapłaństwie Chrystusa-Głowy. Kapłaństwo urzędowe różni się zasadniczo od powszechnego kapłaństwa wiernych.

Dla chrześcijanina choroba i śmierć mogą i powinny być środkami do uświęcania siebie i odkupienia z Chrystusem. Pomaga w tym namaszczenie chorych.

Głęboka wspólnota życia i miłości małżeńskiej między mężczyzną a kobietą jest święta i ma strukturę zgodną z prawami ustanowionymi przez Stwórcę, które nie zależą od ludzkiej woli.

Bóg chciał wolności, żeby człowiek bez przymusu poszukiwał swojego Stwórcy i Odkupiciela.

Działanie jest moralnie dobre, kiedy wolne wybory są zgodne z prawdziwym dobrem człowieka.

Łaska jest źródłem dzieła uświęcenia. Uzdrawia i wywyższa naturę, uzdalniając nas do działania w charakterze dzieci Bożych.

Dla osoby ludzkiej życie społeczne nie jest czymś dodatkowym, ale wynika ze społecznej natury człowieka: osoba ludzka wzrasta i rozwija swoje powołanie tylko w jedności z innymi.