Opus Dei

Z okazji ogłoszenia dekretu o heroiczności cnót Montse Grases podajemy chronologię najważniejszych momentów procesu kanonizacyjnego.

Ojciec Święty Franciszek zatwierdził wczoraj po południu publikację przez Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych dekretów dotyczących 12 procesów kanonizacyjnych. Jednym z nich jest dekret o heroiczności cnót Montse Grases (1941–1959), młodej kobiety z Opus Dei.

Moje drugie dziecko...

Nasza pierwsza córka urodziła się...

Montse Grases we wczesnej młodości zrozumiała, na czym polega dążenie do świętości w codziennym życiu. Wkrótce zapadła na nieuleczalną chorobę, z którą zmagała się dwa lata, znosząc ogromne cierpienie z pogodą ducha i nadprzyrodzonym spojrzeniem. Bóg zabrał ją do siebie w wieku 17 lat.

Po przeszło czterdziestu latach, liczba osób, które są pewne, że otrzymali różne łaski dzięki wstawiennictwu Montse, które wzywają jej imienia i starają się naśladować jej przykład, jest naprawdę bardzo duża

Założyciel Opus Dei, po krótkiej modlitwie za zmarłą powiedział: „Ta córka moja była aniołem i chociaż jestem pewien, że już jest w Niebie, modlę się za nią...”.

Montse wielokrotnie pokazywała, jak bardzo zależy jej na podróży do Rzymu. Chciała poznać papieża i ks. Josémaríę Escrivę, założyciela Opus Dei. Rodzice postanowili spełnić to marzenie.

Montse coraz bardziej przeszkadzał ból w nodze. Badanie komórek pozwoliło postawić diagnozę: choroba Montse nie tylko była nieuleczalna, ale również śmiertelna. I to w niedługim czasie.

W liście do Założyciela Opus Dei napisze: „ Nazywam się Montse Grases. Jestem jeszcze bardzo młoda, ale już od dawna przychodzę do ośrodka Llar i stopniowo poznawałam Dzieło, które w końcu zachwyciło mnie.” Przedstawiamy drugą część biografii Służebnicy Bożej Montserrat Grases.