KOMUNIKAT PRASOWY
O publikacji dekretu o heroiczności cnót Montse Grases
Ojciec Święty Franciszek zatwierdził wczoraj po południu publikację przez Kongregację ds. Świętych dekretów dotyczących 12 procesów kanonizacyjnych. Jednym z nich jest dekret o heroiczności cnót Montse Grases (1941–1959), młodej kobiety z Opus Dei.
Na wieść o oświadczeniu Stolicy Apostolskiej prałat Opus Dei, bp Javier Echevarría, powiedział: „Z serca dziękuję Panu za ten etap procesu kanonizacyjnego Montse, dziewczyny, której życie było krótkie, ale która była autentycznym Bożym darem dla tych, którzy ją znali, a także dla tych, którzy poznali ją po jej dies natalis – odejściu do nieba.”
Dodał ponadto, że Montse Grases „od najmłodszych lat odpowiadała na Bożą miłość pośród świata i starała się być pobożną, dobrze pracować – korzystając ze swoich zdolności – pobudzana gorliwym pragnieniem służby, stałą gotowością do hojnej pomocy innym, zapominając o sobie samej. Wiernie poszła za wezwaniem Pana, który powołał ją do Opus Dei i starała się kroczyć tą drogą – wiodąc życie typowe dla większości kobiet. Żyła w ścisłym zjednoczeniu z Bogiem również wtedy, gdy zachorowała na raka – chorobę, która przyniosłą jej wiele dotkliwych cierpień i z powodu której zmarła. Starała się z nadprzyrodzoną delikatnością wykonywać do końca swe codzienne zajęcia, z miłości do Boga i do innych, pragnąc przyprowadzić swoje liczne przyjaciółki do Jezusa”.
Na koniec bp Javier Echevarría zauważył: „Sądzę, że przykład Montse nadal może pomagać wielu młodym kobietom i mężczyznom, w podejmowaniu decyzji o hojnym oddaniu swojego życia Panu w małżeństwie, w celibacie apostolskim, w zakonie czy też w kapłaństwie.”
Zarys biografii
María Montserrat Grases García – Montse – urodziła się w Barcelonie 10 lipca 1941 r. Była drugą z dziewięciorga rodzeństwo, miała żywy temperament, była spontaniczna. W domu rodzinnym rozwinęła wyróżniające cechy swojego charakteru: radość, prostotę, hojność i troskę o innych. Lubiła sport, muzykę, ludowe tańce swojej ziemi rodzinnej oraz grę w teatrze. Miała wielu przyjaciół.
Jej rodzice nauczyli ją zaufania do Boga i w miarę jej dorastania pomagali jej praktykować cnoty chrześcijańskie i rozwijać życie duchowe. W 1954 zaczełą chodzić do ośrodka Opus Dei. Środki formacji chrześcijańskiej, z których tam korzystała, pomogły jej dojrzewać w wymiarze ludzkim i duchowym.
W wieku 16 lat zdała sobie sprawę, że Bóg wzywa ją na tę drogę Kościoła i – po rozważaniach, modlitwach i zasięgnięciu rad – poprosiła o przyjęcie do Opus Dei. Od tego momentu podejmowała jeszcze bardziej zdecydowane i wytrwałe wysiłki starając się o świętość w życiu codziennym. Usilnie starała się utrzymywać stała relację z Bogiem, odkrywać Jego wolę w wypełnianiu swoich obowiązków, dbać – z miłością – o małe rzeczy i być uprzejmą dla otoczenia. Udało jej się przekazać wielu krewnym i przyjaciołom pokój, który jest owocem życia blisko Boga.
Na krótko przed siedemnastymi urodzinami stwierdzono u niej nowotwór (mięsak Ewinga) w kości lewego uda. Choroba trwała dziewięć miesięcy i wiązała się z olbrzymim cierpieniem, które Montse przyjmowała pogodnie i mężnie. Również podczas choroby była pogodna i wręcz zarażała radością. Przyprowadziła do Boga wiele przyjaciółek i koleżanek z klasy, które ją odwiedzały. W cierpieniu spotykała Jezusa i Maryję. Ci, którzy byli blisko niej, stali się świadkami jej coraz ściślejszego zjednoczenia z Bogiem. Jedna z jej przyjaciółek mówi, że gdy widziała jej modlitwę, niemal fizycznie czuła bliskość Chrystusa.
Zmarła 26 marca 1959 r., w Wielki Czwartek. Wiele osób wyrażało przekonanie, że jej życie było heroiczne i powinno być dawane za przykład. Od tego czasu sława jej świętości jest coraz większa.
Historia procesu kanonizacyjnego
Proces informacyjny w sprawie Montse Grases odbywał się w Barcelonie, został rozpoczęty przez bpa Gregoria Modrega Casausa 19 grudnia 1962 r. i zakończył się 26 marca 1968 r. już za czasów kolejnego ordynariusza, abpa Marcela Gonzáleza Martína.
Kolejne etapy przebiegały w wolniejszym tempie, w związku ze zmianami przepisów regulujących procesy kanonizacyjne, wprowadzonymi przez bł. Pawła VI i św. Jana Pawła II. Sława świętości Montse nadal wzrastała.
15 maja 1992 r. Kongregacja ds. Świętych zatwierdziła diecezjalny etap procesu Montse Grases. Jednakże w tym samym roku podjęto decyzję o przeprowadzeniu dochodzenia uzupełniającego, między innymi w celu wzbogacenia materiału zebranego w latach sześćdziesiątych. Ten dodatkowy proces odbywał się w Barcelonie od 10 czerwca do 28 października 1993 r. 21 stycznia 1994 r. Kongregacja ds. Świętych zatwierdziła ten drugi proces.
21 listopada 1999 r. przedstawiono Positio o życiu i cnotach Służebnicy Bożej. 10 czerwca 2015 r. zebranie nadzwyczajne teologów Kongregacji ds. Świętych udzieliło pozytywnej odpowiedzi na pytanie o heroiczność cnót Montse Grases i 19 kwietnia 2016 r. kongregacja zwyczajna kardynałów i biskupów wydała takie samo oświadczenie.
We wtorek 26 kwietnia 2016 kard. Angelo Amato, prefekt Kongregacji ds. Świętych, przedstawił Papieżowi Franciszekowi szczegółową relację etapów procesu. Papież zatwierdził decyzję Kongregacji i publikację dekretu ogłaszającego Montse Grases czcigodną Służebnicą Bożą.
Z radością przyjmujemy fakt, że tę decyzję ogłoszono dziś, 27 kwietnia, w święto liturgiczne Matki Bożej z Montserrat.
