KONGO: Placówka medyczno-edukacyjna „Moluka”
Inauguracja: listopad 2002
„Moluka” znajdzie się na południowym przedmieściu stolicy Konga, Kinszasy, w rejonie Selembao. W ostatnim dziesięcioleciu znacznie wzrosła tu liczba ludności, przede wszystkim z powodu migracji ludności spowodowanych ostatnimi wojnami oraz ucieczką ludzi ze wsi do miast.
Nowa placówka będzie mogła obsłużyć około 30 tys. osób. Pracujący w niej lekarze i pielęgniarki zapewnią opiekę medyczną osobom, które nie mają dostępu do powszechnego leczenia i do edukacji. Placówki tego rodzaju („Moluka” jest już trzecim takim ośrodkiem) proponują programy promocji kobiety oraz poprawy warunków życia rodziny. Placówka „Moluka” prowadzi kursy na temat higieny ciała i wyżywienia, czystości w domu i jego otoczeniu, zdrowia rodziny, sposobów upraw, alfabetyzacji, budżetu domowego innych technik przydatnych w prowadzeniu domu. Oferuje także kursy wprowadzające na temat rozwijania i pomnażania miejscowych zasobów i tworzenia nowych miejsc pracy.
Szpital Monkole, który inicjuje powstanie Moluki od wielu lat prowadzi w tym rejonie szeroko zakrojone kampanie szczepień dzieci, programy zdrowotne dla nauczycieli szkolnych i akcje sanitarne w szkołach średnich. Co roku 3 tys. dzieci korzysta w ten sposób z konsultacji lekarskiej.
Wspólnota protestancka przekazała Szpitalowi Monkole tytuł własności gruntu, na którym powstanie nowa placówka. Jej inauguracja przewidziana jest na listopad 2002.
WENEZUELA: Ambulatorium „Anauco”
Członkowie Stowarzyszenia „Zdrowie i Rodzina” z Caracas uruchomili z okazji stulecia urodzin Joesemarii Escrivy ambulatorium w centrum miasta oraz dwie przychodnie na przedmieściach stolicy, w gęsto zaludnionych rejonach o niskim poziomie dochodu mieszkańców.
Ambulatorium medyczne „Anauco” rozpoczęło swoją działalność w październiku 2001. Znajduje się ono w centrum Caracas i oferuje proste oraz bardziej skomplikowane usługi medyczne ubogim rodzinom. Ambulatorium może obsłużyć około 800 pacjentów miesięcznie. W ostatnich dwóch latach Stowarzyszenie „Zdrowie i Rodzina” uruchomiło także przychodnie w dzielnicach Baruta i Catia La Mar. W roku 2002 Stowarzyszenie planuje uruchomienie dwóch innych przychodni w dzielnicach Petare y Catia-Propatria.. W ten sposób członkowie Stowarzyszenia chcą dostarczać fachowej opieki medycznej, która ze względu na wysokie koszty nie jest dostępna dla osób o niskich dochodach.
MEKSYK: Przychodnia w „Mieście Dzieci”
Inauguracja: 8 stycznia 2002
Monterrey liczy prawie 4 milionów mieszkańców i szczyci się czterema wiekami historii. Obecnie jest to miasto wysoko uprzemysłowione, ale – jak to się dzieje często w przypadku ośrodków miejskich, które rozwijają się szybko w krótkim czasie – otoczone jest ono wieloma pasami biedy. Jednym z nich jest gmina Guadelupe, która liczy obecnie około miliona mieszkańców. Wśród nich jest 20 tys. dzieci pozbawionych podstawowego wykształcenia oraz 320 tys. młodych, którzy nie mają dostępu do szkół średnich i policealnych. W 1951 roku powstało w Monterrey „Miasto Dzieci”, które daje schronienie, wykształcenie i wyżywienie opuszczonym dzieciom. W 1986 roku praca ta rozszerzyła się. „Miasto Dzieci” przekształcono w Centrum Rozwoju Społecznego, którego celem jest zapewnienie pełnego przygotowania do życia dzieciom i młodzieży o niskich dochodach.
8 stycznia 2002 roku w Mieście Dzieci zainaugurowano działalność przychodni z okazji stulecia urodzin Josemarii Escrivy.
KOLUMBIA: Szkoła rolnicza „Guatanfur”
Inauguracja: 16 stycznia 2002
Szkoła „Guatanfur” to centrum edukacyjne dla rolników z Valle de Tenza. Jest to region Kolumbii położony w centrum kraju. Składa się on z siedmiu gmin, w których dominują małe posiadłości rodzinne (minifundio familiar). Projekt „Guatanfur” obejmuje trzy programy:
Wiejska matura – przygotowuje młodych rolników do uzyskania specjalności technika rolnictwa. Uczeń łączy zajęcia w siedzibie Szkoły Rodzinnej z pracą na roli. Przez tydzień mieszka w internacie i uczy się, a przez dwa tygodnie pracuje w gospodarstwie.
Szkoła dla dorosłych rolników – jej celem jest zwiększenie kwalifikacji ojców rodzin i innych pracowników tego regionu poprzez naukę technik rolno-hodowlanych, kursy minizarządzania, pracę zespołową i ogólną formację kulturalną.
Instytut Technologiczny – jego celem jest usprawnianie produkcji rolnej w regionie i zwiększanie wydajności pracy rolników.
URUGWAJ: Ośrodek edukacyjny „Los Pinos”
Inauguracja: 26 czerwca 2002
Centrum znajduje się w słynącej z ubóstwa dzielnicy Casavalle w Montevideo. Jednym z głównych jej problemów jest kryzys rodziny: rozpada się tu ok. 40 proc. małżeństw. 32 proc. dzieci pozbawionych jest ojca. Wokół „Los Pinos” znajduje się pięć osiedli, w których często brakuje światła, wody i kanalizacji (saneamiento). Statystyki wskazują, że w ciągu ostatnich dziesięciu lat szkołę podstawową rozpoczęło 10 tys. dzieci, ale tylko 800 kontynuowało naukę w szkole średniej. Centrum zapewnia przygotowanie do kilku zawodów, do pracy elektryka, stolarza, technika budowlanego i technika telekomunikacyjnego.
Swoją działalność centrum rozpocznie 26 czerwca 2002, w rocznicę śmierci założyciela Opus Dei. Tego dnia naukę w „Los Pinos” rozpocznie 240 młodych ludzi. Centrum powstało dzięki Stowarzyszeniu Kulturalno-Technicznemu, które jest organizacją cywilną o charakterze non-profit. Stowarzyszenie prowadzi także od 1988 roku Centrum Wsparcia Rozwoju Integralnego, które oferuje przygotowanie zawodowe dla zamieszkałych w tym rejonie kobiet.
HISZPANIA: „Braval”, Barcelona
Inauguracja programu: październik 2002
Raval to jedna z tych dzielnic Barcelony, które wymagają bardzo intensywnego wsparcia społecznego. Znaczny procent zamieszkałej tu ludności stanowią imigranci, którzy tworzą getta z powodu biedy i braku wielu podstawowych dóbr. Wysokie bezrobocie sprawia, że są oni marginalizowani. Pozarządowa organizacja „„Braval”” uruchomiła projekt, którego celem jest zainicjowanie akcji solidarnościowej na rzecz włączenia imigrantów w społeczeństwo. Programy „Braval” są realizowane dzięki współpracy ponad 60 wolontariuszy.
„Braval” zaczęło działalność w 1998 roku od Wieloetnicznego Programu Sportowego. Uczestniczyli w nim zawodnicy z 12 krajów, którzy wspólnie brali udział w rozgrywkach piłki nożnej i koszykówki.
W październiku 2002 uruchomiony zostanie Program Doskonalenia Zawodowego, skierowany do młodzieży, która zakończyła obowiązkową naukę w szkole średniej. Program oferuje podstawowe przygotowanie zawodowe, które będzie przydatne w uzyskaniu pracy lub w dalszej kontynuacji studiów.
W roku 2001 uruchomiono trzy inne programy:
- Program „Trinitat Vella”: turniej piłki nożnej dla młodzieży przebywającej w zakładach poprawczych Barcelony; znaczna jej część to imigranci.
- Program „1@1”: celem programu jest zachęcenie do nauki młodzieży w wieku szkolnym
- Program letni: składa się on z zajęć ułatwiających poznanie lokalnego środowiska i integrację z otoczeniem. Uczestnicy programu pochodzą z 14 krajów.
NIGERIA: Instytut Technologii Przemysłowej (IIT)
Inauguracja: październik 2001
Instytut jest odpowiedzią na nękający Nigerię problem bezrobocia. W tym 120-milionowym kraju ok. 60 proc. ludności nie ma pracy, a większość mieszkańców żyje poniżej poziomu ubóstwa.
Instytut, którego powstanie zostało sfinansowane przez Afrykańską Fundację Rozwoju oraz kilka przedsiębiorstw, wychodzi naprzeciw potrzebom rynku pracy w Nigerii, gdzie brak jest specjalistów w dziedzinach nauk technicznych. Kraje takie jak Niemcy mogły podźwignąć się ze zniszczeń wojennych dzięki położeniu nacisku na wykształcenie techniczne – mówi dyrektor Instytutu, Darlington Agholor – tymczasem u nas nie doceniano tego typu wykształcenia. Główne kursy prowadzone przez IIT to trzyletnie zajęcia z elektromechaniki dla osób między 18 a 21 rokiem życia. IIT proponuje także dwuletnie kursy dla osób już pracujących, oraz inne rodzaje szkoleń. Obecnie w wykładach i praktykach prowadzonych w Instytucie uczestniczy 75 osób, a liczba kandydatów stale rośnie. Podobnie jak inne inicjatywy podejmowane przez członków Opus Dei, Instytut Technologii Przemysłowej jest otwarty dla osób wszystkich religii, ras i plemion. Absolwenci szkoły będą pełnowartościowymi specjalistami w dziedzinach energetyki, elektromechaniki, elektroniki i mechaniki.
IIT posługuje się tzw. równoległym systemem edukacyjnym, dzięki któremu student uczy się w dwóch miejscach – w szkole i w fabryce. W szkole otrzymuje wiedzę ogólną i podstawową, natomiast w fabryce uczeń nabywa wiedzy praktycznej, specyficznej dla danej specjalności.
POLSKA: Centrum Promocji kobiet wiejskich „Dworek”
Inauguracja: wrzesień 2002
Centrum formacyjne „Dworek” pomoże kobietom mieszkającym na wsi w podniesieniu poziomu życia ich rodzin. Stowarzyszenie Edukacji i Kultury realizuje ten projekt w Bożej Woli, obok Siennicy wsi położonej kilkadziesiąt kilometrów od Warszawy.
Jednym z podstawowych problemów mieszkających tu ludzi są niskie dochody licznych rodzin. Kobietom brakuje często odpowiedniego przygotowania zawodowego, czego konsekwencją jest wysokie bezrobocie. Nie mogą one znaleźć wyjścia z tej sytuacji także z powodu braku ogólnej formacji kulturalnej. To z kolei leży u źródeł bierności i braku motywacji do zmiany tej trudnej sytuacji. Z tego powodu ok. 20 proc kobiet na wsi wpada w alkoholizm.
Dworek ma formować kobiety, które po odpowiednim przygotowaniu mogłyby prowadzić działalność agroturystyczną. Będą mogły także uczestniczyć w kursach doskonalenia sprawności zawodowej, żywienia, prowadzenia budżetu domowego etc. Projekt jest realizowany w trzech fazach:
- kampania informacyjna wśród kobiet mieszkających w tym regionie;
- kursy doskonalenia
- stworzenie szkoły agroturystycznej
Pierwsza faza rozpocznie się we wrześniu 2002.