Prałat z młodzieżą na UNIV: „Jezus Chrystus nieustannie nam pomaga”

W dniach poprzedzających Triduum Paschalne w Rzymie Ks. Prałat Ocáriz spotkał się z młodymi ludźmi z całego świata, aby porozmawiać o wierze, pracy i odpowiedzialności obywatelskiej.

W poniedziałkowe popołudnie, 14 marca, setki studentów, którzy przybyli z pięciu kontynentów, aby wziąć udział w UNIV, spotkało się w Rzymie z Prałatem Fernando Ocárizem. Na wstępie Prałat zachęcił ich do dziękczynienia „za list, który Papież do was napisał. Napisał go do was, do was wszystkich. Z pewnością to sprawiło, że wiele spraw Papieża powierzacie, jego zdrowie - aby nadal się poprawiało - a wraz z nim także jego intencje, jego pracę”.

Odnosząc się do Wielkiego Tygodnia, przypomniał, że „dobrze jest, abyście wraz z radością i ilością zajęć, które wykonujecie w tych dniach, skupili swoje myśli i modlitwy na imponującej tajemnicy Męki, Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, czerpiąc siłę z tych dni, abyście w przyszłości mogli o wiele bardziej uobecniać w swoim życiu, że Jezus Chrystus żyje".

 

Tegoroczny temat UNIV to „Obywatele naszego świata”. Skłoniło to Prałata do zachęcenia „do modlitwy za tak wielu ludzi, którzy cierpią na świecie: wojny, trzęsienia ziemi, nieszczęścia znane z mediów i wiele innych, które nie są znane”. Przypomniał, nawiązując do słów świętego Pawła, że „cały świat należy do nas. Wszystko jest nasze i we wszystkim możemy pomóc. Kiedy słyszysz wiadomość o wojnie, odmów modlitwę, to ma wielką wartość”.

Co to znaczy uświęcać pracę

Kilka dziewcząt podzieliło się swoimi doświadczeniami życiowymi i poprosiło o modlitwę lub radę. Wśród nich była Jimena z Meksyku, która ma 23 lata, studiuje inżynierię przemysłową i kończy studia tego lata. Obecnie pracuje w dziale operacyjnym dystrybutora komponentów elektronicznych: „Moja praca polega na koordynowaniu wysyłek na czas i koordynowaniu komunikacji między różnymi obszarami”. Jimena zauważyła, że ostatnio ona i jej koledzy czują się zdemotywowani, ponieważ praca staje się powtarzalna i monotonna, a ona czuje, że nie wnosi znaczącego wkładu w społeczeństwo.

Nie mogę się doczekać, aby lepiej poznać i zrozumieć, co to znaczy uświęcać pracę, ponieważ czasami czuję, że moje życie zawodowe staje się siedzeniem przy biurku i odpowiadaniem na e-maile.

-Praca jest bardzo ważnym tematem w duchowości Dzieła. Josemaría zwykł mawiać: „dodaj do swoich codziennych obowiązków zawodowych nadprzyrodzoną motywację, a uświęcisz swoją pracę” (Droga, 359). Można by pomyśleć, że to bardzo proste: „Zabiorę się do pracy, powiem: ofiaruję to Bogu i tyle”. To bardzo dobrze, ale to nie wystarczy. Nadprzyrodzony motyw nie powinien być dodatkowym motywem, ale tym, co porusza, co nadaje sens, co jest głębokim powodem do pracy. Tym nadprzyrodzonym motywem jest miłość do Boga i służba innym. A wtedy monotonia znika. Zawsze możemy sprawić, że to, co robimy, będzie nowe. (...) Miłość nie jest powtarzalna. Miłość się nie męczy, chociaż często wymaga wysiłku i poświęcenia. Idźmy naprzód!

Kochać Jezusa w Eucharystii

W środę, 16 kwietnia, Ksiądz Prałat odbył kolejne spotkanie z około tysiącem pięciuset młodymi ludźmi z całego świata. Rozmowa obejmowała pytania i komentarze młodego człowieka z Korei, innego z Iraku, kilku z Ameryki i Europy itd.

UNIV 2025 Ciudadanos de nuestro mundo

Zapytany przez młodego człowieka, jak dostrzec wolę Bożą wobec każdego, prałat przypomniał mu, że kiedy prosimy Boga, a nie otrzymujemy, może to być spowodowane tym, że nie prosimy dobrze, albo dlatego, że musimy nadal cierpliwie prosić, "lub dlatego, że Bóg przygotowuje dla nas coś, czego nawet nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić".

W tych dniach Wielkiego Tygodnia ksiądz Ocáriz zachęcał również młodych do pogłębienia zrozumienia tajemnicy i wielkiego daru Eucharystii, ponieważ „życie chrześcijańskie to nie tylko podążanie za ideami, ani zasadami postępowania, ani przekonanie się do pewnych idei, to też, ale przede wszystkim to Ktoś, Jezus Chrystus, żywy, który czeka na nas w tabernakulum, w komunii, i który nieustannie pomaga nam z nieba”. I dodał, że „nasze życie jest zrównoważone, jeśli w centrum stawiamy Eucharystię”.