Carlo Acutis urodził się w Londynie w 1991 roku, a wychował w Mediolanie. W wieku siedmiu lat odczuł głębokie nabożeństwo do Eucharystii i codziennie uczestniczył we Mszy Świętej, regularnie spowiadając się i modląc się na różańcu. Jako pasjonat komputerowy nauczył się programować i projektować strony internetowe, wykorzystując te umiejętności do ewangelizacji. Stworzył słynny stronę o cudach eucharystycznych, którą rozpowszechnił na całym świecie, zanim zmarł w 2006 roku, w wieku 15 lat, na białaczkę.

Został beatyfikowany w 2020 roku, a 7 września zostanie kanonizowany wraz z Pier Giorgio Frazzatim przez Leona XIV w Rzymie.

Wspomnienie liturgiczne Carlo Acutisa przypada 12 października.

Carlo Acutis, pierwszy święty milenium

Wydaje się, że to Groucho Marx powiedział: „Niech świat się zatrzyma, ja wysiadam”. Jest to pragnienie, które czasami przychodzi nam do głowy, gdy porównujemy to, jak niewiele każdy z nas może naprawić, z tym, jak wiele codziennie psuje się na świecie: wojny, nadużycia, konflikty, egoizm, pogarda dla najsłabszych. Najbardziej widoczny obraz sytuacji bywa czasem przygnębiający. “Oto sekret. – Głosny sekret: te światowe kryzysy są spowodowane brakiem świętych” – napisał święty Josemaría (Droga, 301).

Na przestrzeni dziejów te ciemności były rozświetlane przez żywoty świętych: “kontakt ze Słowem Boga spowodował, że tak powiem, eksplozję światła, dzięki której blask Boga rozjaśnia nasz świat i wskazuje nam drogę. Święci są gwiazdami Boga, za którymi idziemy w kierunku Tego, za którym tęskni nasze życie” (Benedykt XVI, Homilia, 6 stycznia 2012 r.). To jest dokładnie to, co możemy teraz zobaczyć patrząc na życie Carlo Acutisa.

Po jego beatyfikacji w 2020 r. święte szczątki Carlo Acutisa przeniesiono do kościoła Santa Maria Maggiore w Asyżu.

Proste życie Carlo pokazuje nam, że aby poważnie traktować wiarę, nie trzeba mieć 80 lat. Można cieszyć się 15 latami życia i starać się robić to wobec Boga, i on to pokazał. Śmierć jest koniecznym warunkiem kanonizacji, ale nie jest konieczna, aby w pełni cieszyć się życiem ani podążać za tym przykładem.

Jestem coraz bardziej przekonany, że szczęście w Niebie jest dla tych, którzy potrafią być szczęśliwi na ziemi. (Święty Josemaría, Kuźnia 1005)

W wieku siedmiu lat Carlo wyraził pragnienie przyjęcia Eucharystii, którą nazwał “moją autostradą do nieba”. Powiedział kiedyś: “Jeśli codziennie przystępujemy do Eucharystii, idziemy prosto do raju”.

Nie wszystkie jego działania miały związek z jego głęboką pobożnością. Jego duch służby i optymizm znalazły również ujście w jego gustach i hobby: grał na saksofonie, był entuzjastą gier wideo, uwielbiał słodycze i pizzę... Był wysportowanym chłopcem, zdrowym i dość wysokim: miał 1,82 m wzrostu i piętnaście lat. Krótko mówiąc, Carlo był normalnym nastolatkiem, z tymi samymi hobby, co wielu innych. Miał bardzo intensywne życie duchowe, które prowadziło go do troski o najbardziej potrzebujących i do dzielenia się swoją miłością do Eucharystii za pośrednictwem Internetu.

Carlo zrozumiał, że jego normalne życie jest lepsze przy Jezusie

Po dwóch latach badań i podróży, w których uczestniczyli również jego rodzice, opracował wirtualną wystawę na temat cudów eucharystycznych na świecie. W swojej pracy zgromadził w sumie 136 cudów eucharystycznych uznanych przez Kościół katolicki, wraz ze zdjęciami i opisami. Wystawa została uruchomiona na stronie internetowej; Następnie przygotowano również wersje “analogowe”, na drukowanych panelach, które zostały rozpowszechnione na pięciu kontynentach w ponad dwudziestu językach (http://www.miracolieucaristici.org/). Ze względu na ogromną popularność tych materiałów uznano go za potencjalnego patrona Internetu.

Carlo zrozumiał, że jego normalne i zwyczajne życie jest lepsze w bliskości Jezusa, pozostając jeszcze jednym z jego przyjaciół. Papież Franciszek wyjaśnił to bardzo dobrze: “To prawda, że my, członkowie Kościoła, nie możemy być dziwakami. Wszyscy powinni móc widzieć w nas braci i bliskich, jak Apostołowie, którzy „cieszyli się życzliwością całego ludu” (por. Dz 2, 47; 4, 21.33; 5, 13). Ale jednocześnie musimy mieć odwagę, aby być innymi, aby ukazywać innym marzenia, jakich nie oferuje ten świat, by dawać świadectwo piękna wielkoduszności, służby, czystości, męstwa, przebaczenia, wierności w małżeństwie, modlitwy, walki o sprawiedliwość i dobro wspólne, miłości do ubogich, przyjaźni społecznej” (Christus vivit, 36).

Więcej informacji na temat życia i nauk Carlo Acutisa można znaleźć na naszej specjalnej stronie poświęconej młodzieży w języku hiszpańskim iangielskim.

Ważne momenty w życiu Carlo Acutisa (1991 - 2006)

1991, 3 MAJA
Carlo urodził się w Londynie w rodzinie Włochów, Andrei Acutisa i Antonii Salzano. Wkrótce po jego narodzinach rodzina przeniosła się do Mediolanu.

18 MAJA
Został ochrzczony w londyńskim kościele Matki Bożej Bolesnej.

1995
(1995 - 2000) Dzieciństwo spędził w Mediolanie, uczęszczając do miejscowych szkół. Od najmłodszych lat wykazywał szczególną wrażliwość na wiarę, modlitwę i Eucharystię.

1998, 16 CZERWCA
W wieku siedmiu lat, dzięki specjalnemu zezwoleniu, przystąpił do Pierwszej Komunii Świętej. Uroczystość odbyła się w klasztorze Romitas del Orlinde di Sant’Ambrogio ad Nemus w Bernaga di Perego (Lecco).

2000
(2000 - 2006) Codziennie spowiadał się i uczestniczył we Mszy Świętej. Kiedy z powodu obowiązków szkolnych nie mógł uczestniczyć we Mszy Świętej, modlił się komunią duchową. Codziennie odmawia różaniec. Bardzo interesuje się katechizmem i studiuje życie świętych.

2002
(2002 - 2006) Pasjonat komputerów, nauczył się programować i projektować strony internetowe. Jako apostoł Eucharystii, Carlo stworzył międzynarodową stronę na temat "Cudów eucharystycznych". Jest to obszerna fotoreportaż poświęcony przypadkom uznanym przez Kościół, przedstawiający kilka najważniejszych cudów eucharystycznych, które miały miejsce po 1350 r., kiedy to krew uległa upłynnieniu w różnych krajach świata i zostały uznane przez Kościół.

2003
Odbył kilka pielgrzymek z rodziną: do Asyżu, gdzie spędził większość swoich letnich wakacji a także pielgrzymuje do Lourdes i do Fatimy.

2005, 24 MAJA
Bierzmowania w kościele Santa María Segreta.

Zaczyna myśleć o świętości jako o powołaniu dla każdego: “Smutek to patrzenie na siebie, szczęście to patrzenie na Boga”.

LATO
Zaprojektował nową stronę internetową poświęconą wolontariatowi dla Instytutu León XIII i promował integrację uczniów niepełnosprawnych podczas letnich spotkań zorganizowanych w ramach ogólnokrajowego konkursu.

WRZESIEŃ
Rozpoczął naukę w liceum klasycznym w Instytucie Leone XIII w Mediolanie. Pomimo wymagającego programu nauczania poświęcał czas na nauczanie dzieci katechizmu przed bierzmowaniem, zajmując się również stroną internetową parafii.

2006, 1 PAŹDZIERNIKA
Poczuł pierwsze objawy poważnej choroby. Trafia do szpitala, gdzie zdiagnozowano u niego najbardziej agresywną postać białaczki piorunującej (M3).

12 października
Zmarł w wieku 15 lat, ofiarowując swoje cierpienia “za Papieża i Kościół”. Został pochowany w Asyżu, tak jak sobie tego życzył. Został ekshumowany 23 stycznia 2007 roku. Ciało znaleziono w stanie nienaruszonym. Po uznaniu kanonicznym zostało przeniesione do kościoła Santa Maria Maggiore, a od w 2019 r. w tym kościele spoczywa w szklanej trumnie.

2018, 5 LIPCA
Papież Franciszek ogłosił go Czcigodnym Sługą Bożym, uznając heroiczność jego cnót.

2020, 10 PAŹDZIERNIKA
Został beatyfikowany w Asyżu, po uznaniu cudu przypisywanego jego wstawiennictwu.

2025, 7 WRZEŚNIA
Leon XIV ogłosi go świętym.