Ik heb de opleiding textiel- en modeontwerp gevolgd. De keuze voor dit beroep is al van jongs af aan gegroeid. Mijn moeder vermaakte graag kleding om deze opnieuw te gebruiken, onder andere om te besparen op de kleding voor mij en mijn tien broers en zussen. Ik denk dat ik van haar deze artistieke aanleg geërfd heb.

Momenteel ontwikkel ik het product van een confectiefabriek met een vrouwelijke en mannelijke kledinglijn. Het overgrote deel van de productie wordt geëxporteerd naar Mexico, Europa, Brazilië, Chili en Argentinië.

Daarnaast heb ik met een vriendin een eigen collectie. Met deze collectie hebben we in augustus 2001 deelgenomen aan de Week van de Mode in Uruguay. Naar aanleiding van deze deelname zijn we uitgenodigd om een modeshow te geven in het Rally museum in de badplaats Punta de Este. Hier hebben we een collectie gepresenteerd, geïnspireerd op het ontstaan van deze badplaats in 1925. Door de specialisten werd deze kledinglijn zeer goed ontvangen.

Op dit moment komen de modetrends uit Europa. Wij nemen deze trends over en voegen hieraan basiselementen toe die wij belangrijk vinden zoals elegantie en harmonie. Zodat elk kledingstuk de waardigheid van de vrouw benadrukt.

De wereld van de mode is interessant en tegelijkertijd moeilijk omdat deze heel overweldigend is. Enkele ontwerpers maken opzichtige kledingstukken en vestigen op deze manier de aandacht op het onbeschaamde en uitdagende. Iets wat ik zelf heel duidelijk voor ogen heb is dat de mode er is om te kleden en niet om te ontkleden. Dit is dan ook mijn persoonlijk motto. Zo heb ik duidelijke criteria ontwikkeld waaraan ik mijn ontwerpen toets.

De volgende woorden van de heilige Jozefmaria Escrivá hebben veel hierbij geholpen: “Het is nu speciaal nodig om het apostolaat op het gebied van de mode te intensiveren, om ‘de goede geur van Christus’ te verheffen tot belangrijk middel van sociale invloed. Ons verlangen is om God in deze branche van het menselijk leven en manieren te ontmoeten – die vaak zo heidens is – en deze om te vormen in een gelegenheid van apostolaat, in iets waar men over God spreekt en dat naar God leidt.

Als het op ontwerpen aankomt, zoek ik niet alleen wat in de mode is, maar probeer ik met behulp van details en accessoires bescheidenheid met elegantie te combineren. Elk kledingstuk is uitgedacht tot in de kleinste details.

Ik werk met een groep professionele naaisters die in verschillende wijken van Montevideo wonen. In het algemeen zijn de naaiateliers aan huis en dit geeft mij de mogelijkheid om elke naaister en haar familie te leren kennen. Ik stimuleer hun om hun werk op de best mogelijke manier te doen en voor God. Ik herinner me een idee van Jozefmaria Escrivá dat de modehuizen instrumenten moeten zijn om apostolaat te doen. En ik geef me er tegelijkertijd rekenschap van dat we dit werk voor het aangezicht van God doen. We proberen veel succes te hebben, omdat er veel vrouwen zijn die dankbaar zijn en zich goed voelen bij de stijl die wij trachten vorm te geven.

Getuigenis van Sofia Carluccio gepubliceerd in het boek “De heilige Jozefmaria Escrivá en de Uruguayanen”.