Trang Nguyen, pianolerares

Trang Nguyen, 36 jaar, is pianolerares. Ze praat met het Informatiebureau van het Opus Dei in Frankrijk over haar geestelijke levensweg en over de manier waarop ze het Opus Dei heeft leren kennen.

Mijn ouders zijn niet gelovig. Een van mijn broers is boeddhist. Ik heb moeten wachten tot mijn terugkeer in Vietnam om te weten wat ze van mijn bekering dachten. Ik had hun per post aangekondigd dat ik graag gedoopt wilde worden. Verrassing! Toen ik thuiskwam, had mijn moeder voor mij een halsketting met een kruis gekocht. En ze heeft mij een kerk aangewezen vlak bij ons, opdat ik de volgende dag naar de mis zou kunnen gaan.

Een mooie reactie

Mijn moeder zei me dat mijn doopsel een verlangen uitte naar heiligheid. Mijn vader heeft me verteld dat hij tijdens zijn studiejaren in Frankrijk goede katholieke vrienden had met wie hij nog steeds contact houdt. Hij was met hen naar Lourdes gegaan. En hij bad mij trots het Weesgegroet voor. Ik was stomverbaasd.

Hoe heeft u het geloof ontdekt?

Op het conservatorium speelde ik vaak duet met een vriendin die fluitiste was.Op een dag legde ze me uit dat ze een sociaal ontwikkelingsproject voorbereidde in Libanon. Ik was enthousiast. Ik begon regelmatig naar het centrum van het Opus Dei te gaan dat dit organiseerde, zoals andere jongeren die deelnamen aan verschillende activiteiten. Ik was erg onder de indruk van de blijdschap, de genegenheid en het geloof die voelbaar waren in dat huis. Een geloof dat in daden beleefd werd. Ik zag daar mensen die hartelijk waren en dienstbaar, en niet alleen in woorden. Dit zette me aan het denken. Ik besloot het katholicisme te leren kennen. En ik werd gedoopt in de paaswake van het jaar 2000.

U hebt gevraagd om lid te worden van het Opus Dei. Wat betekent dat voor u?

In de eerste plaats was het een verlangen om te beantwoorden aan een roeping van God. Zoals voor mijn doopsel, wilde ik me niet lichtvaardig inzetten. Deze toewijding geeft mij een geestelijke steun. Proberen om coherent te zijn met ons geloof is niet altijd gemakkelijk. Het Opus Dei moedigt mij aan om naar heiligheid in mijn dagelijks leven te streven. Johannes Paulus II heeft ons daar trouwens tijdens zijn hele pontificaat steeds toe aangemoedigd.

Heeft dit lidmaatschap nog iets veranderd in uw leven?

Ik vind het heel positief dat ik me altijd gesteund weet in mijn christelijk leven.

Weten de mensen om u heen dat u lid bent van het Opus Dei?

Mijn vrienden en kennissen weten het, omdat ik het ze heb toevertrouwd. Voor anderen ben ik een gewone christen die het geloof consequent probeert te beleven.

Wat vindt u van de positie van de vrouw binnen de Kerk?

De vrouw heeft een belangrijke plaats in de Kerk, zelf al is deze niet opzichtig. Johannes Paulus heeft het vaak herhaald. Leest u zijn documenten over de rol van de vrouw in de maatschappij en in de Kerk. Bij zijn laatste bezoek aan Lourdes, op 15 augustus 2004, zei hij: “Maria heeft haar boodschap toevertrouwd aan een meisje. Het lijkt erop dat zij daarmee wil benadrukken dat de vrouw in deze tijd, die verleid wordt door het materialisme en de secularisatie, een bijzondere taak heeft: getuige te zijn van de werkelijke waarden die alleen gezien kunnen worden met de ogen van het hart. Aan jullie vrouwen komt de eer toe om schildwachten te zijn van de Onzichtbare.”

Moeten vrouwen zich beperken tot het huishouden, het koken… Waarom de mannen niet?

Waarom niet, inderdaad. Maar ik denk dat ik niemand aanstoot zal geven als ik zeg dat een vrouw, door haar natuurlijke fijngevoeligheid, over kwaliteiten beschikt die haar in staat stellen om een hartelijke sfeer in een gezin te brengen: een goed voorbereide maaltijd, een bosje bloemen, duizend details die het familieleven aangenamer maken. Daar mag een vrouw trots op zijn! Bovendien werken velen ook buitenshuis, dat is mijn geval.

Waarin is het Opus Dei voor u een familie?

Ik voel me daar gesteund, op geestelijk vlak natuurlijk, maar ook affectief. Ik heb er mijn beste vriendinnen. Wat me het meeste aanspreekt bij het Opus Dei is de familiegeest.

Wat is de invloed van de boodschap van het Opus Dei of van zijn stichter op uw werk?

Ik probeer vooruit te gaan in mijn werk, aan mijn leerlingen het beste van mezelf te geven, professioneel en menselijk. Ze merken het en de resultaten worden beter. Mijn werk heeft nu voor mij een andere betekenis; het is niet meer broodwinning alleen.

En zijn er ook zaken die u vervelend vindt?

Om de woorden van de heilige Paulus over de “oude mens” te gebruiken, zou ik zeggen dat het die “oude vrouw” in mij is die me stoort. Sommige mensen denken dat je al heilig bent als je lid bent van het Opus Dei. En ze zijn teleurgesteld als ze onze fouten zien. Maar we blijven mensen, met onze tekortkomingen. Het verschil is alleen dat we onze fouten willen leren kennen en met de hulp van God beter willen worden.