De nieuwe priesters zijn: James E. Bermúdez, Mariano de Souza, José María Pardo, Abelardo Rivera, Giulio Maspero, Nicola Zenoni y Danilo Ragolia. De clerus van de prelatuur komt voort uit de lekengelovigen van het Opus Dei: numerairs en geassocieerden die na jaren lid van de prelatuur te zijn geweest en de kerkelijke studies te hebben voltooid door de prelaat geroepen worden tot de wijdingen.

Hun priesterlijk werk is vooral gericht op de gelederen van de prelatuur en haar apostolische werkzaamheden. Deze priesterwijding vindt plaats enkele weken vóór de 75e verjaardag van de stichting van het Opus Dei, dat God aan de heilige Jozefmaria liet zien op 2 oktober 1928 in Madrid.

Sindsdien hebben veel mensen ontdekt dat het mogelijk is God in de arbeid en in de gewone bezigheden te ontmoeten. De nieuwe priesters waren jarenlang op verschillende gebieden werkzaam alvorens ze geroepen werden om de wijding te ontvangen.

In de wetenschap

Volgens Giulio Maspero, natuurkundige, “zijn er onder mijn collega’s velen die in God geloven of ten minste oprechte belangstelling tonen voor de filosofie en de diepere problemen van de mens. Toen ik tijdens mijn studie het Opus Dei leerde kennen sprak de gedachte dat arbeid in gebed kan worden omgezet mij zeer aan. Ik zei weleens tegen mezelf: ik ga drie uur bidden met de Natuurkunde”.

In zijn geval heeft de roeping om God in de arbeid te ontmoeten geholpen om te begrijpen dat wetenschap en geloof niet tegenstrijdig zijn. “De uitnodiging van de heilige Jozefmaria om de wereld ‘hartstochtelijk te beminnen’ heeft voor mij onverwachte horizonten geopend. Ik heb bij voorbeeld ontdekt dat de mogelijkheid zelf om wetenschap te bedrijven naar de Schepper verwijst. Als het ons lukt enigszins de natuur te begrijpen en met haar te ‘spelen’, dan wil dat zeggen dat we een zekere graad van rationaliteit delen met God als Maker.”

Bij een Amerikaanse krant

James Edward, uit de VS, werkte als journalist voor de Portoricaanse krant San Juan Star. Uit zijn beroepservaring en het onderricht van de heilige Jozefmaria, concludeert James dat “de christen die in de communicatiewereld werkt - kranten, boeken, internet, televisie...- niet kan volstaan met een veroordelen van de negatieve aspecten. Het gaat er om vooral positieve dingen te produceren, dat er een bijdrage wordt geleverd tot de ontdekking van de diepgang en de rijkdom van het mysterie van de mens. Ik spreek over de verlangens, de hoop, de idealen en de projecten”.

“De media zijn ook een etalage voor de zwakheden van de mens. Je kunt bijna alle mogelijke problemen behandelen waarmee een mens geconfronteerd kan worden, als je dat met een positieve insteek doet; dat wil zeggen, op een wijze waardoor het duidelijk gemaakt wordt wat goed is en wat slecht is en gepresenteerd op een wijze die geen aanstoot geeft. Ten slotte, de christen die actief is in de mediawereld moet bijdragen tot een werkelijk katholieke visie, dat wil zeggen, universeel. Over de openheid van geest en over brede horizonten sprak de heilige Jozefmaria.”

In de financiën

In de bewogen financiële wereld stelde Abelardo Ribera vast dat het toch mogelijk is God te ontmoeten en met hem omgaan. In een strijdlustige omgeving kon deze nieuwe priester ontdekken dat de christelijke ethiek en de dienst aan de medemens relevant zijn. “Ik heb gewerkt voor een financieel dienstverlenend bedrijf in Guatemala. In deze wereld is het een vereiste om de eigen vindingrijkheid te combineren met het eerbiedigen van de wet en om rechtvaardig te zijn. De ijver om goede zaken te doen moet ook door de maat van de prudentie worden geleid.”

“Wanneer ik mijn beroepswerk begon, had ik goed voor ogen wat de heilige Jozefmaria zei: aan het begin van je beroep kan het zijn dat je vergissingen maakt, dat je lijkt te mislukken. Daar moet je mee rekening leren houden, maar laat je niet ontmoedigen of denken dat je niets kan. Zijn idee dat in gelijke omstandigheden degene overwint die constant is, die meer inzet in zijn werk toont, die de talenten benut, heeft me veel geholpen. Vooral omdat ik vaak over minder tijd kon beschikken dan mijn collega’s.”

In het leger

De Braziliaan Mariano de Souza is ook priester geworden. “Ik werd lid van het Opus Dei tijdens mijn derde jaar van de Militaire Academie. Ik leerde de orde te beleven en de tijd te benutten. In de opleidingsjaren waarbij je nauwelijks vrije tijd hebt, leerde ik om prioriteit te geven aan de tijden die ik me had voorgenomen om aan God te wijden. Aan het gebed, aan de anderen, aan de omgang met anderen. Door de vriendschap met medesoldaten en vrienden, ondergeschikten, superieuren of gelijken, kon ik ze helpen dichter bij God te komen.”