Het Drielanden-zaalvoetbaltoernooi is sinds 1990 uitgegroeid tot een evenement waar 9 t/m 13-jarige jongens jaarlijks naar uitzien. Beurtelings organiseren jeugdclubs uit België, Duitsland en Nederland, die hun vormingsactiviteiten aan het Opus Dei hebben toevertrouwd, het toernooi in de herfstvakantie.
Fair play
José Bibián, leider van de Amsterdamse scholierenclub Lariks, is animator van het eerste uur: “In 1990 ontstond het idee van een jongerenuitwisseling. We dachten dat een sportieve ontmoeting tussen kinderen uit verschillende landen de onderlinge vriendschap zou kunnen bevorderen en de blik verruimen. Zo werd het eerste voetbaltoernooi in Aken geboren. De fair play-gedachte stond daarbij voorop.”
Aan dit eerste toernooi deden drie teams mee, uit Aken, Antwerpen en Amsterdam. Het jaar daarop sloten clubs uit Brussel en Utrecht zich aan. Dit weekend voetbalden veertien teams mee.
Het vriendschapsidee blijft de leidende gedachte achter de internationale ontmoeting. In het programmaboekje van dit jaar staat dat het toernooi “een vriendschappelijke ontmoeting is van jonge mensen van verschillende Europese landen. Door culturele uitwisseling en eerlijke competitie beoogt dit toernooi de vriendschap en het wederzijds respect te bevorderen.”
Sporting Europe
Het toernooi voorziet ook in teambesprekingen. Daarin stelt de coach niet alleen voetbaltactiek aan de orde, maar ook zaken als sportiviteit en behulpzaamheid. “We proberen de jongens bij te brengen dat winnen niet het enige is dat telt”, aldus Bibián.
Dit jaar is een nieuwe stap op de weg van de internationalisering gezet: de formatie van een internationaal voetbalteam met jongens uit Frankfurt, Twente en Limburg: Sporting Europe . Bibián: “Het was een prille stap, want de jeugdclubs waren vooralsnog niet bereid hun beste spelers af te vaardigen. Als het gaat om het winnen van de Drielandencup, dan staan de nationale belangen nog voorop.”
Ouders
Het toernooi kan elk jaar rekenen op de steun van ouders. “Die varieert van het aanmoedigen op de tribune tot het zorgen voor vervoer, het coachen van een team en het regelen van maaltijden. Het toernooi groeit steeds meer uit tot een familiegebeuren. Dit weekend is een van onze vaders uitgeroepen tot de beste scheidsrechter”, aldus Bibián.
En de sportieve resultaten? De Nederlandse teams vielen deze keer buiten de prijzen. “Dat heb je nu eenmaal niet in de hand zolang de bal rond is en de tegenstander ook kan voetballen. We hebben wel de fair play-prijs gewonnen. Er ging dus toch nog eremetaal mee naar huis.”
