Ewangelia na niedzielę: „Pożar miłości”
Ewangelia XX Niedzieli Zwykłej (Rok C) i komentarz tekstu. «Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął». Czy pozwalamy Duchowi Świętemu, by nas poruszał jak ich, by głosić go innym, pełni radości i gorliwości apostolskiej?
Ewangelia na niedzielę: Ciasne drzwi
Ewangelia XXI Niedzieli Zwykłej (Rok C) i komentarz tekstu. «Jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś». W dniu sądu nie wystarczy deklarowanie się przyjaciółmi Jezusa. Będziemy wtedy sądzeni według naszych dzieł, konkretnych uczynków miłości, które podjęliśmy, lub które zaniedbaliśmy.
Ewangelia na niedzielę: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”
Ewangelia XXII Niedzieli Zwykłej (Rok C) i komentarz tekstu. «Kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych».Ta postawa jest nagradzana i wywyższana przez Boga, który jak mówi Pan Jezus odda w czasie zmartwychwstania sprawiedliwych. Jeśli ucztujesz z ubogim, będziesz miał Boga za dłużnika, który nigdy nie zapomina.
Ewangelia na sobotę: «Syn Człowieczy jest Panem także szabatu»
Ewangelia na sobotę 22 tygodnia Okresu Zwykłego. "Niektórzy zaś z faryzeuszów mówili: «Czemu czynicie to, czego nie wolno w szabat?»" Celebracja niedzieli to szansa na odkrycie, że wszystko, co istnieje, jest darem Boga dla nas, danym jako zadanie, które możemy właściwie zrealizować tylko wtedy, gdy spojrzymy na nie z wdzięcznością.
Ewangelia na niedzielę: Opowieść o bogaczu i Łazarzu
Ewangelia z 26 niedzieli Okresu zwykłego (Rok C) i komentarz do ewangelii. «Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz». Przypowieść zachęca nas, abyśmy w sposób osobisty i zbiorowy żyli uczynkami miłosierdzia, jako jasnym sposobem aby stłumić obojętność. Każdego dnia możemy zwrócić naszą uwagę i pomóc Łazarzom, którzy są wokół nas.
Ewangelia na niedzielę: „Jeśli ktoś przychodzi do Mnie”
Ewangelia XXIII Niedzieli Zwykłej (Rok C) i komentarz tekstu. «Nikt z was, jeśli nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem». Jeśli chodzi o współpracę z Chrystusem w dziele odkupienia, to nie może być mowy o połowicznym oddaniu się, bez całkowitego uwolnienia się od wszystkich więzów ziemi.
Ewangelia na niedzielę: Zagubiona owca
Ewangelia XXIV Niedzieli Zwykłej (Rok C) i komentarz do tekstu. "Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?" Przypowieść zachęca nas, aby naśladować wyrozumiałość Pana Jezusa wobec innych, jego gorliwość, aby szukać tego, który oddalił się od Pana Boga i jego radość, kiedy zostanie odnaleziony.
Ewangelia na niedzielę: Obrotny rządca
Ewangelia z 25 niedzieli Okresu zwykłego (Rok C) i komentarz do ewangelii. «Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków». Pan Jezus zakłada, że nie całe zachowanie sługi zasługuje na pochwałę, ale stawia go za przykład w radzeniu sobie w trudnych sytuacjach, w zepsutym środowisku. Uczy w ten sposób, że aby dojść do chwały nieba, kiedy żyje się w często niesprawiedliwym świecie, potrzeba roztropności, sprytu i prawego działania.
Ewangelia z niedzieli: Wiara i służba
Ewangelia z 27 niedzieli Okresu zwykłego (Rok C) i komentarz do ewangelii. "Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”?" Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się? Wiara czyni cuda, ale wtedy kiedy ukazuje się w czynach służby, biorąc przykład z Pana Jezusa. Dlatego nie jesteśmy wezwani, aby służyć po to, by na coś zasłużyć, ale aby naśladować Boga, który stał się sługą z miłości do nas.
Ewangelia z niedzieli: Dziesięciu trędowatych
Ewangelia z 28 niedzieli Okresu zwykłego (Rok C) i komentarz do ewangelii. «A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu». Nasze dziękczynienie oddaje chwałę Bogu i przygotowuje nas na otrzymanie jeszcze większych darów. Dlatego warto wzmagać w naszym sercu, wraz z pełną ufności prośbą o to co potrzebujemy, dziękczynienie za wszystko co otrzymujemy, nawet wtedy, gdy o to nie prosimy.