"Obcujcie z Józefem, a spotkacie Jezusa"

Kochaj bardzo św. Józefa, kochaj go z całej swojej duszy, gdyż to on wraz z Jezusem najbardziej miłował Najświętszą Maryję Pannę i najwięcej obcował z Bogiem: umiłował Go najbardziej po naszej Matce. – Jest godzien twojej miłości i warto, byś z nim obcował, gdyż jest Mistrzem życia wewnętrznego i wiele może przed Panem i Matką Bożą. (Kuźnia, 554)

W tym co ludzkie Józef był nauczycielem Jezusa; obcował z Nim codziennie z delikatną serdecznością i troszczył się o Niego z radosnym poświęceniem. Czyż nie jest to uzasadniony powód, abyśmy uznali tego sprawiedliwego męża, tego Świętego Patriarchę, w którym osiąga szczyt wiara Starego Przymierza, za Mistrza życia wewnętrznego? Życie wewnętrzne to nic innego jak wytrwałe i zażyłe obcowanie z Chrystusem w celu utożsamienia się z Nim. A Józef może powiedzieć nam o Jezusie wiele rzeczy. Dlatego nie porzucajcie nigdy tego nabożeństwa do niego, ite ad Ioseph, jak mówi tradycja chrześcijańska, posługując się wyrażeniem zaczerpniętym ze Starego Testamentu.

Mistrz życia wewnętrznego, rzemieślnik oddany swojej pracy, wierny sługa Boży przebywający w ciągłym kontakcie z Jezusem: taki oto jest Józef. Ite ad Ioseph. Dzięki św. Józefowi chrześcijanin uczy się, co to znaczy należeć do Boga i równocześnie przebywać w pełni wśród ludzi, uświęcając świat. Obcujcie z Józefem, a spotkacie Jezusa. Obcujcie z Józefem, a spotkacie Maryję, która zawsze napełniała pokojem miły warsztat w Nazarecie. (To Chrystus Przechodzi, 56)

Cały Kościół uznaje św. Józefa za swego opiekuna i patrona. Przez wieki mówiono o nim, podkreślając różne aspekty jego życia, nieustannie wiernego misji, którą powierzył mu Bóg. Dlatego już od wielu lat lubię wzywać go serdecznym tytułem: nasz Ojcze i Panie.

Św. Józef rzeczywiście jest Ojcem i Panem, który strzeże swoich czcicieli i towarzyszy im w ich ziemskiej wędrówce, tak jak strzegł Jezusa i towarzyszył Mu, kiedy rósł i dorastał. (To Chrystus Przechodzi, 39)

Teksty św. Josemarii na e-mail

email